Οι υπέροχες μέρες μια αυτοκτονία και η διέξοδος

Στην τελευταία ταινία του Βίμ Βέντρες «Υπέροχες Μέρες», ο Χιραγιάμα (Κότζι Γιακούσο) ζει τις μέρες του σε μια υπέροχη χαρμολύπη. Η μοναξιά του είναι συχνά εποικοδομητική και προφυλακτική, οικοδομείται ως ένα ανάχωμα προστασίας από την αδυσώπητη, αδηφάγα κοινωνία και τα στερεότυπά της. Αυτές οι σύγχρονες δυστοπικές κοινωνίες εξοντώνουν συστηματικά ό,τι δεν μπορούν να ενσωματώσουν. Εξωθούν στο περιθώριο, στον καιάδα όσους είναι ευάλωτοι. Οικονομικά, ψυχικά, σωματικά αδύναμοι. Και σε αυτή την κατηγορία καθημερινά σε όλο τον κόσμο και ακριβώς δίπλα μας προστίθενται όλο και περισσότεροι άνθρωποι. Αυτές οι μέρες δεν είναι ούτε κατά ψευδαίσθηση υπέροχες. Είναι εφιαλτικές. «Έγκλημα» στα Εξάρχεια Στις 28 Φεβρουαρίου για λίγο μόνο μια παράξενη είδηση έκανε το γύρο του ελληνικού διαδικτύου. Ζευγάρι έκοψε τις φλέβες του . Η γυναίκα πέθανε στο διαμέρισμά τους στα Εξάρχεια. Ο άνδρας πήρε τηλέφωνο την αστυνομία και είπε ότι αποφάσισαν και οι δύο να αυτοκτονήσουν. Η γυναίκα έπασχε από καρκίνο Ο ίδιος που φέρεται να είναι ο δράστης μεταφέρθηκε τραυματισμένος σε νοσοκομείο. Στο διαμέρισμά τους βρέθηκε το εξής σημείωμα: "Τα κορμιά μας δεν προσφέρουν τίποτα πια αλλά η ψυχή και η φωτιά δεν πεθαίνουν ποτέ και για αυτό διαλέξαμε την λευτεριά! Καλή αντάμωση στους αδικημένους, τους φευγάτους και στους αξιόπιστους. Τα λέμε στη φωτιά» Την υπόθεση ερευνά εισαγγελέας. Συγκατοίκηση αντίδοτο στη φτώχεια και τη μοναξιά Να γερνάς μόνος. Συχνά με προβλήματα υγείας που δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις , προσπαθώντας ν ανταπεξέλθεις σε ένα κόστος ζωής που συνεχώς αυξάνεται. Η νέα πραγματικότητα γίνεται εφιάλτης για όλο και περισσότερα άτομα. «Ζω μόνη μου σε ένα σπίτι που δεν μπορώ ούτε να θερμάνω αρκετά τον χειμώνα λόγω της αύξησης του ρεύματος και της μείωσης της σύνταξής μου. Τα παιδιά μου ζουν μακριά. Σχεδόν κανείς από τους συγγενείς μου δεν έρχεται να με δει. Έχουν κι αυτοί τα δικά τους προβλήματα» Η Ελένη Χ είναι χήρα και προσπαθεί να ζήσει με μια σύνταξη 650 ευρώ. « Ευτυχώς», λέει «έχω δικό μου σπίτι. Δυστυχώς δεν μπορώ να καλύψω τα πάγια έξοδά του». «Χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα: Στέγασης και μοναξιάς» λέει ο Σάκης Καβακόπουλος επικεφαλής της ομάδας 60+ που δημιουργήθηκε πριν από λίγους μήνες στη Θεσσαλονίκη. To σκεπτικό της κίνησης είναι αυτό: «Στην Ελλάδα υπολογίζονται γύρω στα 900000 τα κενά κτίρια. Τα περισσότερα έχουν βέβαια προβλήματα νομικής φύσης και χρειάζονται σοβαρές ανακαινίσεις. Στα πλαίσια της κυκλικής οικονομίας τα κτίρια μπορούν ανακαινιστούν από τους ανθρώπους που θα τα κατοικήσουν και ήδη υπάρχει αρχιτεκτονικό γραφείο στη Θεσσαλονίκη που μπορεί να αναλάβει τέτοιου είδους ανακαίνιση με το ελάχιστο αντίτιμο μόνο των υλικών. Οι άνθρωποι που πληρούν ορισμένα κοινωνικά κριτήρια και αυτά δεν είναι μόνο τα οικονομικά αλλά τα κοινωνικά θα μπορούν να μένουν με μακροπρόθεσμες μισθώσεις και χαμηλό ενοίκιο σε αυτές τις δομές.

Ο στόχος είναι να γερνάμε με αξιοπρέπεια και όχι πέφτοντας θύματα μιας κοινωνίας ρατσιστικής. Γιατί όλοι αυτοί οι συνταξιούχοι σήμερα που ο σύγχρονος τρόπος ζωής τους οδηγεί στην απόσυρση στην αποστασιοποίηση, είναι άνθρωποι που έχουν προσφέρει. Έχουν εργαστεί, έχουν φορολογηθεί, έχουν πάει στρατό, έχουν φέρει στον κόσμο παιδιά. Αξίζουν τον σεβασμό, κι όχι την απαξίωση. Τα γηροκομεία είναι πανάκριβα και τα κρατικά ιδρύματα δεν έχουν αντίστοιχες δομές που να υποστηρίζουν άτομα 60 + τα οποία αυτοεξυπηρετούνται αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα υγείας αλλά κυρίως μοναξιά Αυτή την περίοδο καταγράφουμε στη δική μας ομάδα , δύο διαφορετικές τάσεις. Η μία και μεγαλύτερη είναι άτομα με δικό τους σπίτι τα οποία καλούνται να ζήσουν μόνα τους και με μια χαμηλή σύνταξη να αντιμετωπίσουν τα υψηλά έξοδα συντήρησης και παγίων του σπιτιού τους. Σ αυτές τις περιπτώσεις ΄μπορούν ορισμένοι άνθρωποι που είναι πρώτα φίλοι να ζήσουν μαζί να μοιραστούν και τα έξοδα και να έχουν παρέα και αλληλοβοήθεια. Υπάρχουν τρόποι να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Και αρχικά πρέπει να οικοδομήσουμε σχέσεις φιλίας και αλληλεγγύης». Κοινότητες συγκατοίκησης σε όλη τη χώρα «Η λέξη «ηλικιωμένοι» είναι ταμπού - δεν αισθάνομαι ηλικιωμένη, αλλά ανήκω σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα. Κατά τα λόγια ενός φίλου, είμαστε στο άνθος των γηρατειών μας. Είμαστε μεγάλα παιδιά, έχουμε εικόνα της ζωής και του εαυτού μας, μπορούμε να διαχειριστούμε πιο εύκολα τα της ζωής. Έχει πολλά πλεονεκτήματα ο ηλικιωμένος άνθρωπος. Έχει πείρα και εμπειρίες», λέει σε συνέντευξή της στην Εφημερίδα των Συντακτών η Μαλάμω Στεργίου. Η ίδια ξεκίνησε «τις κοινότητες συγκατοίκησης ηλικιωμένων και μη» , από τη δική της ανάγκη. Σήμερα η ομάδα αυτή έχει χιλιάδες μέλη και το κυριότερο μια τέτοια δυναμική ώστε είναι σχεδόν έτοιμη για το επόμενο μεγάλο βήμα: τη συγκατοίκηση . Δυό χρόνια μετά οι ομάδες συγκατοίκησης όχι μόνο στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στο Βόλο, την Καβάλα και αλλού, ξορκίζουν τη μοναξιά, το φόβο και κυρίως αντιδρούν στην κοινωνική απομόνωση βάζοντας τα δικά τους όρια στις ηλικίες. Η παράλογη αύξηση των ενοικίων, η ασυδοσία των τιμών στα τρόφιμα, στην ενέργεια, αλλά και η αδιαφορία με την οποία τα κράτη αντιμετωπίζουν τους αδύναμους κυρίως πολίτες μπορεί να αντιστραφεί μόνο μέσα από τη συντονισμένη, συλλογική προσπάθεια. Αυτή, είναι αντίδοτο στην μοναξιά, στην απαξίωση, στην υποβάθμιση. Η φωτογραφία είναι από το έργο "Ορίζοντας" της Μάρθας Παναγιωτοπούλου που βρίσκεται στον κήπο των γλυπτών στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης

Πόσες … «Σέρρες» έχει η Ελλάδα;

Με 22.707 σταυρούς επανεξελέγη βουλευτής στις Σέρρες το περασμένο καλοκαίρι, τέσσερις σχεδόν μήνες μετά το πολύνεκρο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, ο πρώην Υπουργός Μεταφορών της Κυβέρνησης Κώστας Αχ Καραμανλής. Ο βουλευτής καταγράφηκε πρώτος στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων της περιοχής του. Ο κ Καραμανλής που είχε πολιτικά την ευθύνη για την εύρυθμη λειτουργία των συγκοινωνιών δηλαδή και του ΟΣΕ ήταν ξανά υποψήφιος του κόμματός του αφού κρίθηκε άξιος και επαρκής για να διεκδικήσει την ψήφο των συμπατριωτών του. Κι εκείνοι τον επιβράβευσαν. Γιατί ο κ Καραμανλής όπως προφανώς κι άλλοι τοπικοί βουλευτές άλλων νομών και περιφερειών φροντίζει τον τόπο του. Γιατί οι ψηφοφόροι εκτιμούν κι επιβραβεύουν την βοήθεια που τους προσφέρεται. Την δουλειά για τον γιο στην τράπεζα, την δουλειά για σαιζόν στην υποδοχή μεγάλου ξενοδοχειακού συγκροτήματος. Οι ψηφοφόροι επιβραβεύουν τις ασφαλτοστρώσεις, τις απαλλοτριώσεις, τις αποζημιώσεις, τη διαπλοκή. Έχουν μάθει να ζουν με αυτές. Έχουμε μάθει να ζούμε ; μ αυτές… Και μετά την τραγωδία στα Τέμπη τι; Η ΝΔ επανεξελέγη με ποσοστό 40,56% και 158 έδρες. Ο Κώστας Αχ Καραμανλής πρώτος βουλευτής του νομού Σερρών. Τα δρομολόγια του ΟΣΕ από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη αποκαταστάθηκαν στα μέσα Δεκεμβρίου του 2023 χωρίς να έχει εκσυγχρονιστεί πλήρως η φωτοσήμανση, χωρίς να έχουν γίνει περισσότερες προσλήψεις προσωπικού, χωρίς να μάθουμε τι ακριβώς μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία που συγκρούστηκε με την επιβατική. Ένα χρόνο μετά τα ερωτήματα παραμένουν όπως και DNA ανθρώπων που δεν έχει ακόμη ταυτοποιηθεί. Ένα χρόνο μετά ο θρίαμβος της Κυβέρνησης και των βουλευτών της -που όλοι εμείς ψηφίσαμε-συνεχίζεται όπως και τα δρομολόγια του ΟΣΕ . Κάνουμε διαδρομές με δική μας ευθύνη. Επιλέγουμε τις διαδρομές που θέλουμε που μπορούμε να κάνουμε.

4 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ

Ήταν μια μέρα σαν αυτή. Ήσυχη, συνηθισμένη. Η Άνοιξη έρχονταν επιτέλους. Θα πηγαίναμε μια εκδρομή πιθανόν το Σαββατοκύριακο. Και εκείνη τη μέρα της 26ης Φεβρουαρίου στις μεσημεριανές ειδήσεις πληροφορηθήκαμε ότι το πρώτο κρούσμα μιας πολύ μεταδοτικής θανατηφόρας ασθένειας , του κορονοϊού εντοπίστηκε στη Θεσσαλονίκη.

Μετά όλα άλλαξαν. Ανεπαισθήτως κλειστήκαμε από τη ζωή μας έξω, για να παραφράσουμε τον ποιητή. Ήθελα να γράψω κάπου εδώ ότι τότε ακόμη ζούσες αν και η υγεία σου ήταν πολύ επιβαρυμμένη κι αυτό με έκανε να ιδρώνω πολλές φορές στη διάρκεια της ημέρας. Αγοράσαμε υφασμάτινες μάσκες αρχικά -μετά μπήκαν στη ζωή μας οι άλλες οι ασφαλείας που φορώ μέχρι και σήμερα- κάποιες τις έχω κρατήσει ως ενθύμια. Συμπληρώναμε ειδικά έντυπα κυκλοφορίας για να βγούμε έξω, μπήκε στη ζωή μας η τηλεργασία (και η απομόνωση), τα αντισηπτικά, ο καταναγκασμός της αποστείρωσης, τα δυστοπικά έργα και ο Φράχτης του Netflix. Όσοι είχαν κατοικίδιο ήταν πιο τυχεροί. Με ειδικό κωδικό το έβγαζαν έξω, έβλεπαν κανέναν άνθρωπο, προσπαθούσαν να καταλάβουν τι τους έλεγε μέσα από τη μάσκα. Κάποιοι έπαιρναν καφέ απέξω και κάθονταν τηρώντας τις αποστάσεις στις πλατείες να κάνουν ένα τσιγάρο. Εγώ είχα μια σαλαμάνδρα στο μπαλκόνι και της μιλούσα. Τότε είχα ακόμη μπαλκόνι …Στα μπαλκόνια μας βγαίναμε κάποια απογεύματα με προτροπή της τηλεόρασης εννοείται, και χειροκροτούσαμε όλοι μαζί τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό που τότε το Κράτος τους έκανε ήρωες και έσπευδε παντού να δηλώσει τον θαυμασμό του ανέξοδα φυσικά με διθυραμβικές δηλώσεις. Και κάποιοι έκλαιγαν , άλλοι κουνούσαν ελληνικές σημαίες γιατί αρχικά, ήταν θαύμα ότι δεν είχαμε θρηνήσει πολλά θύματα. Αρχικά. Μετά, όλα άλλαξαν.

Οι ερευνητές του Εργαστηρίου Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ δημιούργησαν τις πρώτες υψηλής προφύλαξης μάσκες με νανοσωματίδια που δέσμευαν τον κορωνοϊό. Μάλιστα τις δώρισαν στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ για να αξιοποιηθούν από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Την ίδια περίοδο περίπου έμπαιναν στη ζωή μας λοιμωξιολόγοι , ερευνητές, ο επικεφαλής του Εργαστηρίου Περιβαλλοντικής Χημείας EnVelab του ΑΠΘ καθηγητής Δημοσθένης Σαρηγιάννης που δημιούργησε με την ομάδα του μοντέλο πρόβλεψης της μετάδοσης του κορονοϊού . Ο αριθμός των κρουσμάτων στοίχειωνε τις μέρες μας. Ο αριθμός των θυμάτων τις νύχτες μας. Μετά, τις ζωές μας.

Τέσσερα χρόνια πριν. Όταν ακόμη ήσουν εδώ. Όταν πρωτοήλθε ο φόβος. Όταν το αναπάντεχο έγινε μονιμότητα. Κι απομόνωση έμοιαζε χωρίς τέλος. 4 χρόνια πριν. Σε μια άλλη ζωή.

Από τη Θέρμη της Θεσσαλονίκης στο μεγάλο εμπορικό και διπλωματικό γεγονός στην Ινδία

Μια εταιρεία υψηλής τεχνολογίας από τη Θεσσαλονίκη, η Organic Electronic Technologies που εξειδικεύεται στα φωτοβολταικά 3ης γενιάς, διαθέτει μονάδα παραγωγής και ηγείται του ευρωπαικού project Flex2Εnergy που δημιουργεί εργοστάσιο μαζικής παραγωγής τους, παίρνει μέρος στην εμπορική αποστολή στην Ινδία με επικεφαλής τον Υφυπουργό Εξωτερικών κ Κώστα Φραγκογιάννη. Η ΟΕΤ είναι μία από τις ελληνικές εταιρείες που παίρνουν μέρος στο CII INDIA EUROPE Business & Sustainability Conclave 2024 που διεξάγεται στις 20 και 21 Φεβρουαρίου στο Νέο Δελχί.

Η ιδιαίτερη σημασία του εμπορικού και διπλωματικού γεγονότος υπογραμμίζεται και από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού το ίδιο διάστημα (21-23 Φεβρουαρίου) στην Ινδία Σύμφωνα μάλιστα με τα ινδικά ΜΜΕ πρόκειται για την πρώτη επίσκεψη αρχηγού κράτους της Ελλάδας στην χώρα εδώ και 15 χρόνια. Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου HOPE-A και της εταιρείας ΟΕΤ καθηγητής Στέργιος Λογοθετίδης θα παρουσιάσει στο πλαίσιο του CII INDIA EUROPE Business & Sustainability Conclave 2024 τις μοναδικές ιδιότητες των 3ης γενιάς φωτοβολταϊκών και τις εφαρμογές τους στα κτίρια, τα θερμοκήπια ως αγροβολταικά, τα αυτοκίνητα κ.ά Τα οργανικά φωτοβολταϊκά είναι ελαφρά , ημιδιαφανή και ιδιαίτερα εύκαμπτα και μπορούν να τοποθετηθούν σε οποιαδήποτε επιφάνεια. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζοντας τις ιδιότητές τους και τις εφαρμογές τους στις πράσινες έξυπνες πόλεις χρηματοδοτεί τη δημιουργία εργοστασίου μαζικής παραγωγής τους. Επικεφαλής αυτού του εμβληματικού ευρωπαϊκού έργου με την επωνυμία Flex2Energy είναι η ελληνική εταιρεία Organic Electronic Technologies . Παράλληλα θα έχει σειρά συναντήσεων με εκπροσώπους επιχειρήσεων, διεθνών φορέων και opinion makers στον τομέα της Βιωσιμοτητας και της Πράσινης Τεχνολογίας.

Στο CII INDIA EUROPE Business & Sustainability Conclave 2024 συμμετέχουν περισσότερες από 450 επιχειρήσεις και φορείς 200 από την Ινδία και 250 από 37 χώρες του κόσμου και βασικές θεματικές του ενότητες είναι: Το μέλλον των Επιχειρήσεων, η Βιωσιμότητα, η Ψηφιακή Μετάβαση, το Διεθνές Εμπόριο και οι Επενδύσεις Στόχος του επιχειρηματικού/εμπορικού γεγονότος που διοργανώνεται στο Νέο Δελχί, είναι να προωθηθεί η ατζέντα της εταιρικής σχέσης Ινδίας Ευρώπης με προοπτική ένα καλύτερο και βιώσιμο μέλλον .

Το CII INDIA EUROPE Business& Sustainability Conclave έχει μεγάλο αντίκτυπο στις εμπορικές και διπλωματικές σχέσεις Ινδίας Ευρώπης συνδιοργανώνεται από την Συνομοσπονδία Ινδικής Βιομηχανίας (CII) σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών και την Κυβέρνηση της Ινδίας.

Πολεμικές ρητορικές σε καιρό Ειρήνης

To Εργαστήριο Ειρηνευτικής Δημοσιογραφίας (Peace Journalism Lab*) και οι δημοσιογράφοι των Βαλκανίων απέναντι στην καθημερινή ρητορική μίσους. Τα ευρήματα της έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε πέντε βαλκανικές χώρες την Ελλάδα, τη Βόρεια Μακεδονία, το Κόσσοβο, τη Σερβία και την Αλβανία, δείχνουν με τον πιο καταφανή τρόπο ότι οι δημοσιογράφοι οι οποίοι καθημερινά γράφουν για τη ρητορική μίσους εναντίον ευάλωτων ομάδων, μειονοτήτων, μεταναστών κ.ά, πέφτουν και οι ίδιοι θύματά της. Μάλιστα όπως τόνισε ο εκπρόσωπος του Εργαστηρίου PJL (Εργαστήριο για την ερευνητική και ειρηνευτική δημοσιογραφία) καθηγητής του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο ΑΠΘ Νίκος Παναγιώτου, « για τους περισσότερους δημοσιογράφους η ρητορική μίσους που στρέφεται εναντίον τους είναι μέρος της κανονικότητάς τους». Σε μια παρατεταμένη περίοδο κρίσης που ξεκίνησε από το 2012 και δεν φαίνεται να τελειώνει , η Δημοσιογραφία όπως τουλάχιστον την γνωρίζαμε δεν υπάρχει πια. Η ανάδειξη της Δημοσιογραφίας των Πολιτών μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα , έδωσε βήμα στους (αγανακτισμένους κυρίως) πολίτες να διεκδικήσουν το δικό τους μερίδιο πληροφόρησης, δικτύωσης, δημοσιότητας. Η στρεβλότητα που βιώνουμε ως χωροχρονική διάσταση έγινε μια κανονικότητα στην οποία κινούμαστε ως Κοινωνία. Το φαινόμενο της Ρητορικής Μίσους κατά των Δημοσιογράφων. Η ρητορική μίσους κατά των δημοσιογράφων αναφέρεται σε κάθε μορφή επικοινωνίας, έκφρασης ή συμπεριφοράς που στοχοποιεί τους δημοσιογράφους ειδικά λόγω του επαγγέλματός τους, με σκοπό να υποκινήσει , να προωθήσει ή να δικαιολογήσει μίσος , διακρίσεις ή βλάβη προς αυτούς. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει προφορικές γραπτές ή διαδικτυακές επιθέσεις, απειλές, εκφοβισμό ή παρενόχληση με στόχο την υπονόμευση του έργου της αξιοπιστίας ή της προσωπικής ασφάλειας των δημοσιογράφων. Από το ‘ρουφιάνοι δημοσιογράφοι’ που εκτοξεύεται για να στηλιτεύσει (!) τις σχέσεις της Δημοσιογραφίας με την Πολιτική και την Αστυνομία, αλλά και η λεγόμενη «κίτρινη δημοσιογραφία» το…αίμα και σπέρμα που αποτελεί μέχρι σήμερα άλλοθι για να ικανοποιηθούν οι ορέξεις των τηλεθεατών που ανεβάζουν την τηλεθέαση, φτάσαμε στην περίοδο των Μνημονίων και της παράνομης διακίνησης μεταναστών, στους ανήθικους δημοσιογράφους που τα έχουν κάνει «πλακάκια» με την Εξουσία, στον διχαστικό λόγο που εκτοξεύεται άκριτα κυρίως μέσα από τα social media. Η έρευνα έχει εντοπίσει επαναλαμβανόμενα θέματα ή αφηγήσεις που χρησιμοποιούνται για να αναπτυχθεί ρητορική μίσους κατά δημοσιογράφων. Αυτά περιλαμβάνουν πολιτικές προκαταλήψεις, εθνοτικές ή θρησκευτικές εντάσεις ή στόχευση συγκεκριμένων πεδίων έντασης ιδίως εκείνων που σχετίζονται με πολιτικά θέματα, ψευδείς ειδήσεις ή με την ερευνητική δημοσιογραφία. Σύμφωνα με τα συμπεράσματά της πρέπει να γίνουν νομικές μεταρρυθμίσεις έτσι ώστε να προστατεύονται οι δημοσιογράφο και να αναπτυχθούν οι δεξιότητες των επαγγελματιών δημοσιογράφων μέσα από εκπαιδευτικά προγράμματα σχετικά με την αντιμετώπιση της ρητορικής μίσους Την έρευνα διεξήγαγαν το Εργαστήριο Ειρηνευτικής Δημοιογραφίας , Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ ΑΠΘ (Ελλαδα), το Πανεπιστήμιο του Νόβισαντ (Σερβία), το Πανεπιστήμιο Hasan Prihtina (Κοσσυφοπέδιο)Center for Social Innovations BLINK 42-21 (Βόρεια Μακεδονία) Blue Link (Βουλγαρία)

Too late for goodbyes Τα παραπάνω στοιχεία που αναφέρονται στα αποτελέσματα της έρευνας βρίσκονται κατά τη γνώμη μου πολύ μακριά από την πραγματική κατάσταση των ΜΜΕ και των ανθρώπων που εργάζονται σε αυτά στην Ελλάδα. Η χώρα μας παραμένει στον πάτο της κατάταξης για την ελευθερία του Τύπου στην ΕΕ Η Ελληνική Δημοσιογραφία βρίσκεται υπό διαρκή απειλή. Η περίπτωση του σκανδάλου Predatorgate είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Οι καταχρηστικές αγωγές εναντίον δημοσιογράφων, σύνηθες φαινόμενο. Η δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραίβάζ παραμένει ανεξιχνίαστη, οι πιέσεις και φυσικά η συρρίκνωση πόρων προς την Ανεξάρτητη και την Ερευνητική Δημοσιογραφία είναι η πραγματικότητα με την οποία έχουν συμβιβαστεί στην πλειοψηφία τους οι δημοσιογράφοι. Η απαξίωση του επαγγέλματος, η μείωση των εισοδημάτων των επαγγελματιών δημοσιογράφων, η δημιουργία θέσεων «δημοσιογράφων με μπλοκάκια» στα ιδιωτικά, δημόσια κα ΝΠΙΔ ΜΜΕ, η αντικατάσταση των συλλογικών συμβάσεων με ατομικές ορισμένου χρόνου, η σταδιακή μετατροπή του δημοσιογράφου σε «εργολάβο» με αναθέσεις έργου και πελάτες, όλο αυτό το θολό, ανασφαλές τοπίο στο οποίο κινείται ο επαγγελματίας δημοσιογράφος καθημερινά, είναι ίσως το μεγαλύτερο ζήτημα για την Ελευθερία του Τύπου, την Ανεξάρτητη Δημοσιογραφία αλλά και ο «καμβάς» στον οποίο κεντάμε όλοι μαζί τη ρητορική μίσους και τον επιθετικό κοινωνικό μας αυτοματισμό. Επιθέσεις καθημερινές που εξαπολύουμε ο ένας επαγγελματικός κλάδος στον άλλον. *Σε μια χώρα, σε μια περιοχή όπου η Δημοσιογραφία δεν είναι υπό διωγμό, αναρωτιέμαι για ποιον λόγο ένα Εργαστήριο ΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο μπορεί να φέρει τον τίτλο «Εργαστήριο Ειρηνευτικής Δημοσιογραφίας» Η Δημοσιογραφία δεν κάνει ούτε ειρήνη ούτε πόλεμο, κάνει γνωστά τα γεγονότα όπως συμβαίνουν.

ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΗ CES ΣΤΟ ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ ΣΤΟ …ΧΟΛΥΓΟΥΝΤ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

Ιπτάμενα οχήματα αλλά και ολογράμματα ανθρώπινης παρουσίας που καταπολεμούν τη μοναξιά, θερμόμετρο που κάνει κατ οίκον ατομικό check up, αλλά και ειδικοί καθρέφτες που εστιάζουν στην κατάσταση της ψυχικής υγείας, είναι μερικά μόνο από τα τεχνολογικά προϊόντα που παρουσιάστηκαν από τις 9 έως και τις 12 Ιανουαρίου στη Διεθνή έκθεση και συνέδριο CES στο Λας Βέγκας μια έκθεση που έχει καθιερωθεί κάτι σαν το…Χόλυγουντ της τεχνολογίας και φέρνει τα προϊόντα του αύριο πιο κοντά στο σήμερα. Με 150.000 επισκέπτες από τον χώρο της παγκόσμιας βιομηχανίας, 4000 και πλέον συμμετοχές από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου και 7000 εκπροσώπους των ΜΜΕ από κάθε γωνιά της γης η CES 2024 έδωσε μια γεύση της παγκόσμιας τεχνολογίας που εξελίσσεται μέρα με τη μέρα. Και όπως αποδεικνύεται την διαφορά στις οθόνες των σύγχρονων τηλεοράσεων κάνει η τεχνολογία των οργανικών ηλεκτρονικών. Στη CES 2024 στο Λας Βέγκας η νοτιοκορεάτικη εταιρεία LG παρουσίασε μια διαφανή τηλεόραση OLED T 77 ιντσών. Η οθόνη OLED T ανυψώνεται ή χαμηλώνει με την πρόσθετη οθόνη αντίθεσης. Η εταιρεία Samsung χρησιμοποίησε την τεχνολογία MicroLED για τη διαφανή οθόνη της Αυτά τα πανέλ έχουν μεγαλύτερη φωτεινότητα και δεν επηρεάζονται από το φως του περιβάλλοντος. Η Ελληνική Εταιρεία ΟΕΤ στο Λας Βεγκας

Στην CES2024 συμμετείχε και η γερμανική εταιρεία Coatema Machinery GmbH εξειδικευμένη στην κατασκευή βιομηχανικού εξοπλισμού για τη βιομηχανία των οργανικών ηλεκτρονικών (επίστρωση, εκτύπωση και πλαστικοποίηση) . Στο stand της εταιρείας που είναι μέλος του ελληνικού Συνδέσμου Επιχειρήσεων HOPE-A παρουσιάστηκαν ακόμη εφαρμογές της ελληνικής εταιρείας ΟΕΤ ,ένα κράνος για οδηγούς μηχανών με ενσωματωμένα οργανικά φωτοβολταϊκά ώστε να έχει φωτισμό, μία τσάντα με οργανικά φωτοβολταϊκά που φορτίζει τις ηλεκτρονικές συσκευές στο εσωτερικό της και φωτοβολταϊκά 3ης γενιάς ελαφρά, εύκαμπτα και ημιδιαφανή που μπορούν να ενσωματωθούν μεταξύ άλλων στο εσωτερικό και εξωτερικό κτιρίων, στα αυτοκίνητα και στα θερμοκήπια .

Age και health tech Καθώς στο δυτικό κόσμο το προσδόκιμο της ζωής αυξάνεται και ο πληθυσμός των ανθρώπων ηλικίας 60+ αποτελεί μια μεγάλη και ενεργή ομάδα, οι ανάγκες για καλύτερη ποιότητα ζωής και αυτονομία γίνονται επιτακτικές.

Στα εντυπωσιακά παραδείγματα της Age Tech που παρουσιάστηκαν στο Λας Βέγκας περιλαμβάνονται ολογραφικές εμπειρίες της εταιρείας Proto που καταπολεμούν την μοναξιά και ο εγκεκριμένος από τον FDA αισθητήρας της Xandar Kardian που παρακολουθεί τον καρδιακό και τον αναπνευστικό ρυθμό . Και φυσικά μονοπώλησαν το ενδιαφέρον οι τεχνολογικές εφαρμογές που εξασφαλίζουν καλύτερη ποιότητα ζωής καλύπτοντας θέματα όπως η διαχείριση του ύπνου και του άγχους , η απώλεια βάρους και η εξασφάλιση κινητικότητας. Στα εκθέματα που ξεχώρισαν ήταν το θερμόμετρο Withings BeamO που προσφέρει κατ οίκον έλεγχο της υγείας, και ο καθρέφτης της Baracoda που εστιάζει στην ψυχική υγεία.

Οι remoted ζουν δίπλα μας

Εσύ πόσο ...χικικομόρι είσαι; Η Τζένη Τ είναι 45 χρονών και ζει μόνη της με δύο γάτες στο κέντρο της Αθήνας. Χωρισμένη χωρίς παιδιά και κοντινούς συγγενείς, ταξιδευει αρκετά για τις ανάγκες της δουλειάς της την οποία όμως το μεγαλύτερο διάστημα είναι ...remoted. Μπαίνει on line από τη μία σύσκεψη στην άλλη, μιλά στο skype με δυό τρεις ανθρώπους από το εξωτερικό, από τη Μεγάλη Βρετανία κυρίως όπου σπούδασε. Κλείνει δουλειές με τουριστικούς πράκτορες από το εξωτερικό, για μια ηλετκρονική πλατφόρμα τουριστικής εμπειρίας. Όλα είναι διαδικτυακά. Και κυρίως η επικοινωνία. "Στην αρχή λαχταρούσα να βρεθώ με κόσμο. Μετά άρχισα να μαθαίνω ισπανικά on line, να επικοινωνώ με το gpt chat για να διορθώσω κάποια κείμενα, παρακολουθώ ταινίες στο netflix ακολουθώ μεγάλα τουριστικά sites για να ενημερωθώ και παραγγέλνω on line Παρόλα αυτά ταξιδεύω πολύ και χαίρομαι την επαφή με τον κόσμο, αρκεί να είναι περιορισμένη. Να ολοκληρώνεται δηλαδή σε ένα ορισμένο διάστημα και να γυρνώ για να μείνω μόνη μου στον δικό μου χώρο", λέει. Η Τζένη Τ δεν είναι η μόνη που μετά την πανδημία αισθάνθηκε την ανάγκη για ακόμη περισσότερο δικό της χώρο και ακόμη περισσότερη απόσταση από τους άλλους. Οι εξ...αποστάσεως γύρω μας είναι μια όλο και μεγαλύτερη ομάδα που πρσπαθεί να ορίσει τον δικό της προσωπικό χώρο, να κοινωνικοποιηθεί μερικώς και φλερτάρει έντονα με την τάση του οικειοθελούς απομονωτισμού. Οι κατ επιλογήν απομονωμένοι δεν είναι καθόλου δυσλειτουργικοί. Ή μάλλον φαινομενικά δεν είναι. Προτιμούν να περνούν χρόνο στο σπίτι αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες της σύγχρονης τεχνολογίας. Άλλοι πάλι είναι άνθρωποι που αναζητούν έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής και επαφής με τους άλλους. Το παράδειγμα του Κώστα Ζ είναι χαρακτηριστικό. Πρώην στέλεχρος πολυεθνικής μετά την πίεση που αισθάνθηκε από το σύστημα κυρίως στο χώρο εργασίας παράτησε την καρριέρα του και γυρνά τον κόσμο κάνοντας εποχικές δουλειές. Αυτοί οι νέο...hipsters με υψηλό μορφωτικό επίπεδο αναζητούν το ...νόημα της ζωής σε πιο ουσιαστικές καταστάσεις όπως τη ζωή κοντά ή μάλλον στη φύση. Η πανδημία που πρόσφατα ζήσαμε δημιούργησε νέες καταστάσεις. Στην Ιαπωνία για παράδειγμα 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι ηλικίας από 15 έως 64 ετών ζουν σε κοινωνική απομόνωση. Η κατηγορία έχει γίνει γνωστή ως χικικομόρι και σε ελεύθερη μετάφραση είναι οι εθελουσίως απομονωμένοι. Η πανδημία, η διάρρηξη των οικογενειακών δεσμών, η παρατεταμένη οικονομική κρίση που έχει αλλάξει την κοινωνική διαστρωμάτωση, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και του διαδικτύου, δημιουργούν νέες κοινωνικές τάσεις.

Στην Ευρώπη και στην Ελλάδα σχετικά πρόσφατα αναδύθηκαν μέσω της οικονομικής και ενεργειακής κρίσης οι ομάδες συγκατοίκησης. Φαινομενικά βρίσκονται στον αντίποδα όλων των παραπάνω. Στην ουσία η ανάγκη για συνύπαρξη και κατά περίπτωση συγκατοίκηση ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας (60+) προέκυψε από τις ίδιες αιτίες: Την μοναξιά που νιώθουν μεγαλύτερης κυρίως ηλικίας άτομα όταν ο, η σύντροφός τους δεν υπάρχει πιά (για πολλούς λόγους), όταν τα παιδιά και οι συγγενείς τους βρίσκονται μακριά (πρακτικά και θεωρητικά) και όταν τα συμπτώματα της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης (χαμηλές συντάξεις, ακριβή τροφή και στέγη) είναι γι αυτούς δυσβάσταχτα. Τα μέλη της ευρύτατης (αριθμεί περισσότερα από 500 μέλη στη Θεσσαλονίκη) ομάδας "συγκατοίκηση 60+" έχουν ως απώτερο στόχο να αποκτήσουν χώρους συγκατοίκησης ώστε να μοιράζονται τα έξοδα, τις ανάγκες τους και τη συντροφιά τους. Προς το παρόν αυτό που έχουν πετύχει -και είναι σημαντικό- είναι μια δικτύωση και πολλές ακόμη αφορμές για να βγαίνουν από το σπίτι τους και να περνούν καλά. Δεν είναι και λίγο... Οι απομονωμένοι αλλά κι αυτοί που αναζητούν την συντροφιά μέσω ομάδων αλληλουποστήριξης και κοινωνκοποίησης είναι οι "όψεις" της κοινωνίας που γίνεται όλο και πιο σκληρή, υψώνοντας διαχωριστικές γραμμές και όρια μεταξύ μας.