Ο ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ ΖΕΙ;

“Αρχές Απριλίου του 1976, στο σπίτι του στη Γλυφάδα, ο Αλέκος, η Οριάννα Φαλάτσι κι εγώ, για πολλές ώρες συζητάμε τα πολιτικά σχεδια αυτού του αδάμαστου αγωνιστή της Δημοκρατίας.

Κάποια στιγμή ο Αλέκος μας εκμυστηρεύεται ότι τα έχει καταφέρει: έχει στην κατοχή του όλα τα αρχεία της ΕΣΑ! Μέσα σε αυτά, μας λέει ότι υπάρχουν έγγραφες καταχωρήσεις, μαγνητοφωνημένες συνομιλίες ακόμη και κάποιες φωτογραφίες, που αποκαλύπτουν την κρυφή συνεργασία πολιτικών στελεχών "υπεράνω υποψίας", μεγάλων επιχειρηματιών και κρατικών παραγόντων, με τον σκληρό πυρήνα των χουντικών. Έχει ήδη έρθει σε επικοινωνία με τον Γιάννη Καψή στα "Νέα" για να ξεκινήσει την δημοσίευσή τους. Αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή!

"Θα τους ξεφτιλίσω σύντομα μέσα στην ελληνική Βουλή", λέει ο Παναγούλης, εννοώντας ότι σκοπεύει τις επόμενες ημέρες στο Κοινοβούλιο, να παρουσίασει όλα αυτά τα συγκλονιστικά ντοκουμέντα που ουσιαστικά θα άλλαζαν τον πολιτκό χάρτη της Ελλάδας.

Η Φαλάτσι με το ένστικτο της ερωτευμένης γυναίκας, μου ζήτησε τότε να μην δημοσιοποιήσω αυτήν την πρόθεση του Αλέκου - ίσως γιατί φοβόταν για την ζωή του. Και δυστυχώς δεν είχε άδικο”

Αυτά γράφει ο Κώστας Χαρδαβέλλας σ ένα συγκλονιστικό κείμενο στο newsbomb (αναζητείστε το)

. Υπόσχεση

Τα δάκρυα που στα μάτια μας

θα δείτε ν' αναβρύζουν

ποτέ μην τα πιστέψετε

απελπισιάς σημάδια.

Υπόσχεση είναι μοναχά

γι' Αγώνα υπόσχεση

(Στρατιωτικές Φυλακές Μπογιατίου, Φεβρουάριος 1972)

Vi scrivo da un carcere in Grecia, 1974

Ο Αλέκος Παναγούλης ήταν ποιητής και πολιτικός! Τι σχέση μπορεί να έχει το ένα με το άλλο; Υπήρξε ο άνθρωπος που συγκρούστηκε με το πολιτικό κατεστημένο. Συγκρούστηκε με τη Χουντα , συγκρούστηκε με το κράτος της Βίας, της Ανομίας, συγκρούστηκε με τους βασανιστές τους , με τους φασίστες...Όλα τα παραπάνω παρόλα αυτά του...επέτρεψαν να πάρει μια τελευταία ανάσα: Να επιβιώσει...Μέχρι που αποφάσισε να συγκρουστεί με το ΣΥΣΤΗΜΑ. Αυτό το σύστημα που αποτελείται από ένα μόρφωμα πολιτικών,  εκπροσώπων του Νόμου και της Τάξης , οικονομικών παραγόντων και χειραγωγών της Κοινής Γνώμης ή καλύτερα...διαμορφωτών.

Μη νομίζετε ότι θα βρείτε τόσες πολλές σελίδες για το βιογραφικό του στο Ίντερνετ...Είμαι σίγουρη ότι φημισμένοι αοιδοί, στάρ του σινεμά, ποδοσφαιριστές έχουν πολύ περισσότερες.

Αλλά, φίλες και φίλοι, τώρα που προσπαθείτε να σκεφτείτε για το παρόν και το μέλλον σας διαβάστε αυτές τις αράδες που κι εγώ «ψάρεψα» στο Wikipedia …

Πως να γράψεις μια ζωή αγώνα και να την «κρεμάσεις» στο Ίντερνετ; Δεν ξέρω... Εκείνο που ξέρω είναι ότι γράφω αυτές τις γραμμές και αναζητώ ανθρώπους να εμπνευστώ και να επιμείνω από αγωνία...ίσως κι επειδή θάθελα κι εγώ να μάθω ν αγωνίζομαι..

Στελίνα

ΒΙΟ-ΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ 

Ο Αλέξανδρος Παναγούλης υπήρξε πολιτικός και ποιητής. Δραστηριοποιήθηκε στον αγώνα κατά της  Δικτατορίας της Χούντας των Συνταγματαρχών

Έγινε παγκόσμια γνωστός, ιδιαίτερα για την θαρραλέα του πράξη, την απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου στις 13 Αυγούστου 1968, αλλά και για την αντοχή του στα βασανιστήρια που ακολούθησαν. Στην μεταπολίτευση εκλέχθηκε βουλευτής με την Ένωση Κέντρου (Ε.Κ.).

Από νεαρή ηλικία ο Α Παναγούλης εντάχθηκε στη νεολαία του κόμματος Οργάνωση Νέων της Ένωσης Κέντρου του Γεώργιου Παπανδρέου , που στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Ελληνική Δημοκρατική Νεολαία (ΕΔΗΝ). Το 1974 ανέλαβε την προεδρία της.

Συμμετείχε ενεργά στον αγώνα για την επαναφορά της δημοκρατίας και εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος του Γ Παπαδόπουλου . Λιποτάκτησε από το στράτευμα και ίδρυσε την οργάνωση Εθνική Αντίσταση. Αυτοεξορίστηκε στην Κύπρο για να οργανώσει σχέδιο δράσης.

Επανέρχεται στην Ελλάδα μαζί με συνεργάτες του και σχεδιάζει απόπειρα δολοφονίας του Γεώργιου Παπαδόπουλου στις 13 Αυγούστου 1968 στην περιοχή της Βάρκιζας. Αποτυγχάνει και συλλαμβάνεται. Βασανίζεται σχεδόν μέχρι θανάτου. Οδηγείται ημιθανής σε νοσοκομείο  Μετά από μερόνυχτα συνεχούς βασανισμού, οδηγείται ημιθανής στο νοσοκομείο και μετά στο Στρατοδικείο. Το Νοέμβριο του 1968 καταδικάζεται σε θάνατο μαζί με άλλα μέλη της Εθνικής Αντίστασης (17 Νοεμβρίου 1968) . Μεταφέρεται στην Αίγινα για να εκτελεστεί. Η εκτέλεσή του ματαιώνεται λόγω των πιέσεων που ασκεί η διεθνής κοινή γνώμη και πολιτική σκηνή . Ο ίδιος αρνείται να υπογράψει για να του δοθεί χάρη. Στη συνέχεια μεταφέρεται στις Στρατιωτικές Φυλακές στο Μπογιάτι όπου του επιβάλλεται η «ποινή του εντοιχισμού». Καταφέρνει να δραπετεύσει τον Ιούνιο του 1969. Συλλαμβάνεται και πάλι και οδηγείται στο στρατόπεδο στο Γουδί και στη συνέχεια πάλι στις φυλακές στο Μπογιάτι όπου ενταφιάζεται ζωντανός. Προσπαθεί να δραπετεύσει αρκετές φορές. Αποτυγχάνει. Γράφει ποιήματα. Συνεχίζει να γράφει ακόμη κι όταν του κατάσχουν κάθε γραφική ύλη χρησιμοποιώντας για μελάνι το αίμα του και για χαρτί τους τοίχους του ...τάφου του.

Μετά από πέντε σχεδόν χρόνια κράτησης απελευθερώνεται βάση της γενικής αμνηστείας που πρόσφερε στους πολιτικούς κρατούμενους το καθεστώς των συνταγματαρχών.

Αυτοεξορίζεται στη Φλωρεντία της Ιταλίας συνεχίζοντας να οργανώνει την αντίσταση κατά της Χούντας.

Στην μεταπολίτευση ο Αλέξανδρος Παναγούλης εκλέγεται βουλευτής της Β΄ Αθηνών με την  Ένωση Κέντρου- Νέες Δυνάμεις, στις εκλογές της 17^Ης Νοεμβρίου 1974 . Επιδιώκει την απομόνωση των πολιτικών που συνεργάστηκαν με το δικτατορικό  καθεστώς της Χούντας και εξαπολύει σωρεία καταγγελιών. Λίγο μετά την εκλογή του έρχεται σε ρήξη με την ηγεσία του κόμματος του γιατί είχε συγκεντρώσει στοιχεία για τη συνεργασία του Δημήτρη Τσάτσου με το χουντικό καθεστώς, με συνέπεια να αρνηθεί να συνυπάρξει με τον "προδότη" στο ίδιο κόμμα και παραιτείται. Παρέμεινε όμως στη Βουλή των Ελλήνων ως ανεξάρτητος βουλευτής. Επιμένει στις καταγγελίες του και έρχεται σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης, Ευάγγελο Αβέρωφ και τον Δημήτρη Τσάτσο. Δέχθηκε πολιτικές πιέσεις αλλά και απειλές για τη ζωή του για να αποσύρει τις καταγγελίες του, όπως διαρρήξεις στο πολιτικό του γραφείο, μηνύματα που του άφηναν άγνωστοι κλπ.

Σκοτώνεται την  Πρωτομαγιά του 1976  σε ηλικία 38 ετών κατόπιν τροχαίου ατυχήματος στην λεωφόρο Βουλιαγμένης (το αυτοκίνητό του πήγε και έπεσε σε υπόγειο κατάστημα επί της λεωφόρου κάθετα στην πορεία), λίγες μέρες πριν την αποκάλυψη των φακέλων σχετικά με τα όργανα ασφαλείας της  Χούντας (Φάκελος ΕΣΑ). Η αποκάλυψη των φακέλων, που δεν έλαβε χώρα ποτέ, λέγεται ότι περιείχε αδιαμφισβήτητες αποδείξεις εις βάρος ορισμένων πολιτικών που συνεργάστηκαν με την χούντα. Κατά πολλούς, το τροχαίο ατύχημα είχε στηθεί για να θέσει τον Αλέξανδρο Παναγούλη εκτός μάχης και να εξαφανίσει τις αποδείξεις που είχε υπό την κατοχή του. Δεν έχει παρουσιαστεί ωστόσο μέχρι σήμερα κανένα τεκμήριο για όλες αυτές τις εικασίες.