Πόσες … «Σέρρες» έχει η Ελλάδα;

Με 22.707 σταυρούς επανεξελέγη βουλευτής στις Σέρρες το περασμένο καλοκαίρι, τέσσερις σχεδόν μήνες μετά το πολύνεκρο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, ο πρώην Υπουργός Μεταφορών της Κυβέρνησης Κώστας Αχ Καραμανλής. Ο βουλευτής καταγράφηκε πρώτος στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων της περιοχής του. Ο κ Καραμανλής που είχε πολιτικά την ευθύνη για την εύρυθμη λειτουργία των συγκοινωνιών δηλαδή και του ΟΣΕ ήταν ξανά υποψήφιος του κόμματός του αφού κρίθηκε άξιος και επαρκής για να διεκδικήσει την ψήφο των συμπατριωτών του. Κι εκείνοι τον επιβράβευσαν. Γιατί ο κ Καραμανλής όπως προφανώς κι άλλοι τοπικοί βουλευτές άλλων νομών και περιφερειών φροντίζει τον τόπο του. Γιατί οι ψηφοφόροι εκτιμούν κι επιβραβεύουν την βοήθεια που τους προσφέρεται. Την δουλειά για τον γιο στην τράπεζα, την δουλειά για σαιζόν στην υποδοχή μεγάλου ξενοδοχειακού συγκροτήματος. Οι ψηφοφόροι επιβραβεύουν τις ασφαλτοστρώσεις, τις απαλλοτριώσεις, τις αποζημιώσεις, τη διαπλοκή. Έχουν μάθει να ζουν με αυτές. Έχουμε μάθει να ζούμε ; μ αυτές… Και μετά την τραγωδία στα Τέμπη τι; Η ΝΔ επανεξελέγη με ποσοστό 40,56% και 158 έδρες. Ο Κώστας Αχ Καραμανλής πρώτος βουλευτής του νομού Σερρών. Τα δρομολόγια του ΟΣΕ από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη αποκαταστάθηκαν στα μέσα Δεκεμβρίου του 2023 χωρίς να έχει εκσυγχρονιστεί πλήρως η φωτοσήμανση, χωρίς να έχουν γίνει περισσότερες προσλήψεις προσωπικού, χωρίς να μάθουμε τι ακριβώς μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία που συγκρούστηκε με την επιβατική. Ένα χρόνο μετά τα ερωτήματα παραμένουν όπως και DNA ανθρώπων που δεν έχει ακόμη ταυτοποιηθεί. Ένα χρόνο μετά ο θρίαμβος της Κυβέρνησης και των βουλευτών της -που όλοι εμείς ψηφίσαμε-συνεχίζεται όπως και τα δρομολόγια του ΟΣΕ . Κάνουμε διαδρομές με δική μας ευθύνη. Επιλέγουμε τις διαδρομές που θέλουμε που μπορούμε να κάνουμε.

4 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ

Ήταν μια μέρα σαν αυτή. Ήσυχη, συνηθισμένη. Η Άνοιξη έρχονταν επιτέλους. Θα πηγαίναμε μια εκδρομή πιθανόν το Σαββατοκύριακο. Και εκείνη τη μέρα της 26ης Φεβρουαρίου στις μεσημεριανές ειδήσεις πληροφορηθήκαμε ότι το πρώτο κρούσμα μιας πολύ μεταδοτικής θανατηφόρας ασθένειας , του κορονοϊού εντοπίστηκε στη Θεσσαλονίκη.

Μετά όλα άλλαξαν. Ανεπαισθήτως κλειστήκαμε από τη ζωή μας έξω, για να παραφράσουμε τον ποιητή. Ήθελα να γράψω κάπου εδώ ότι τότε ακόμη ζούσες αν και η υγεία σου ήταν πολύ επιβαρυμμένη κι αυτό με έκανε να ιδρώνω πολλές φορές στη διάρκεια της ημέρας. Αγοράσαμε υφασμάτινες μάσκες αρχικά -μετά μπήκαν στη ζωή μας οι άλλες οι ασφαλείας που φορώ μέχρι και σήμερα- κάποιες τις έχω κρατήσει ως ενθύμια. Συμπληρώναμε ειδικά έντυπα κυκλοφορίας για να βγούμε έξω, μπήκε στη ζωή μας η τηλεργασία (και η απομόνωση), τα αντισηπτικά, ο καταναγκασμός της αποστείρωσης, τα δυστοπικά έργα και ο Φράχτης του Netflix. Όσοι είχαν κατοικίδιο ήταν πιο τυχεροί. Με ειδικό κωδικό το έβγαζαν έξω, έβλεπαν κανέναν άνθρωπο, προσπαθούσαν να καταλάβουν τι τους έλεγε μέσα από τη μάσκα. Κάποιοι έπαιρναν καφέ απέξω και κάθονταν τηρώντας τις αποστάσεις στις πλατείες να κάνουν ένα τσιγάρο. Εγώ είχα μια σαλαμάνδρα στο μπαλκόνι και της μιλούσα. Τότε είχα ακόμη μπαλκόνι …Στα μπαλκόνια μας βγαίναμε κάποια απογεύματα με προτροπή της τηλεόρασης εννοείται, και χειροκροτούσαμε όλοι μαζί τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό που τότε το Κράτος τους έκανε ήρωες και έσπευδε παντού να δηλώσει τον θαυμασμό του ανέξοδα φυσικά με διθυραμβικές δηλώσεις. Και κάποιοι έκλαιγαν , άλλοι κουνούσαν ελληνικές σημαίες γιατί αρχικά, ήταν θαύμα ότι δεν είχαμε θρηνήσει πολλά θύματα. Αρχικά. Μετά, όλα άλλαξαν.

Οι ερευνητές του Εργαστηρίου Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ δημιούργησαν τις πρώτες υψηλής προφύλαξης μάσκες με νανοσωματίδια που δέσμευαν τον κορωνοϊό. Μάλιστα τις δώρισαν στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ για να αξιοποιηθούν από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Την ίδια περίοδο περίπου έμπαιναν στη ζωή μας λοιμωξιολόγοι , ερευνητές, ο επικεφαλής του Εργαστηρίου Περιβαλλοντικής Χημείας EnVelab του ΑΠΘ καθηγητής Δημοσθένης Σαρηγιάννης που δημιούργησε με την ομάδα του μοντέλο πρόβλεψης της μετάδοσης του κορονοϊού . Ο αριθμός των κρουσμάτων στοίχειωνε τις μέρες μας. Ο αριθμός των θυμάτων τις νύχτες μας. Μετά, τις ζωές μας.

Τέσσερα χρόνια πριν. Όταν ακόμη ήσουν εδώ. Όταν πρωτοήλθε ο φόβος. Όταν το αναπάντεχο έγινε μονιμότητα. Κι απομόνωση έμοιαζε χωρίς τέλος. 4 χρόνια πριν. Σε μια άλλη ζωή.

Από τη Θέρμη της Θεσσαλονίκης στο μεγάλο εμπορικό και διπλωματικό γεγονός στην Ινδία

Μια εταιρεία υψηλής τεχνολογίας από τη Θεσσαλονίκη, η Organic Electronic Technologies που εξειδικεύεται στα φωτοβολταικά 3ης γενιάς, διαθέτει μονάδα παραγωγής και ηγείται του ευρωπαικού project Flex2Εnergy που δημιουργεί εργοστάσιο μαζικής παραγωγής τους, παίρνει μέρος στην εμπορική αποστολή στην Ινδία με επικεφαλής τον Υφυπουργό Εξωτερικών κ Κώστα Φραγκογιάννη. Η ΟΕΤ είναι μία από τις ελληνικές εταιρείες που παίρνουν μέρος στο CII INDIA EUROPE Business & Sustainability Conclave 2024 που διεξάγεται στις 20 και 21 Φεβρουαρίου στο Νέο Δελχί.

Η ιδιαίτερη σημασία του εμπορικού και διπλωματικού γεγονότος υπογραμμίζεται και από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού το ίδιο διάστημα (21-23 Φεβρουαρίου) στην Ινδία Σύμφωνα μάλιστα με τα ινδικά ΜΜΕ πρόκειται για την πρώτη επίσκεψη αρχηγού κράτους της Ελλάδας στην χώρα εδώ και 15 χρόνια. Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου HOPE-A και της εταιρείας ΟΕΤ καθηγητής Στέργιος Λογοθετίδης θα παρουσιάσει στο πλαίσιο του CII INDIA EUROPE Business & Sustainability Conclave 2024 τις μοναδικές ιδιότητες των 3ης γενιάς φωτοβολταϊκών και τις εφαρμογές τους στα κτίρια, τα θερμοκήπια ως αγροβολταικά, τα αυτοκίνητα κ.ά Τα οργανικά φωτοβολταϊκά είναι ελαφρά , ημιδιαφανή και ιδιαίτερα εύκαμπτα και μπορούν να τοποθετηθούν σε οποιαδήποτε επιφάνεια. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζοντας τις ιδιότητές τους και τις εφαρμογές τους στις πράσινες έξυπνες πόλεις χρηματοδοτεί τη δημιουργία εργοστασίου μαζικής παραγωγής τους. Επικεφαλής αυτού του εμβληματικού ευρωπαϊκού έργου με την επωνυμία Flex2Energy είναι η ελληνική εταιρεία Organic Electronic Technologies . Παράλληλα θα έχει σειρά συναντήσεων με εκπροσώπους επιχειρήσεων, διεθνών φορέων και opinion makers στον τομέα της Βιωσιμοτητας και της Πράσινης Τεχνολογίας.

Στο CII INDIA EUROPE Business & Sustainability Conclave 2024 συμμετέχουν περισσότερες από 450 επιχειρήσεις και φορείς 200 από την Ινδία και 250 από 37 χώρες του κόσμου και βασικές θεματικές του ενότητες είναι: Το μέλλον των Επιχειρήσεων, η Βιωσιμότητα, η Ψηφιακή Μετάβαση, το Διεθνές Εμπόριο και οι Επενδύσεις Στόχος του επιχειρηματικού/εμπορικού γεγονότος που διοργανώνεται στο Νέο Δελχί, είναι να προωθηθεί η ατζέντα της εταιρικής σχέσης Ινδίας Ευρώπης με προοπτική ένα καλύτερο και βιώσιμο μέλλον .

Το CII INDIA EUROPE Business& Sustainability Conclave έχει μεγάλο αντίκτυπο στις εμπορικές και διπλωματικές σχέσεις Ινδίας Ευρώπης συνδιοργανώνεται από την Συνομοσπονδία Ινδικής Βιομηχανίας (CII) σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών και την Κυβέρνηση της Ινδίας.

Πολεμικές ρητορικές σε καιρό Ειρήνης

To Εργαστήριο Ειρηνευτικής Δημοσιογραφίας (Peace Journalism Lab*) και οι δημοσιογράφοι των Βαλκανίων απέναντι στην καθημερινή ρητορική μίσους. Τα ευρήματα της έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε πέντε βαλκανικές χώρες την Ελλάδα, τη Βόρεια Μακεδονία, το Κόσσοβο, τη Σερβία και την Αλβανία, δείχνουν με τον πιο καταφανή τρόπο ότι οι δημοσιογράφοι οι οποίοι καθημερινά γράφουν για τη ρητορική μίσους εναντίον ευάλωτων ομάδων, μειονοτήτων, μεταναστών κ.ά, πέφτουν και οι ίδιοι θύματά της. Μάλιστα όπως τόνισε ο εκπρόσωπος του Εργαστηρίου PJL (Εργαστήριο για την ερευνητική και ειρηνευτική δημοσιογραφία) καθηγητής του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο ΑΠΘ Νίκος Παναγιώτου, « για τους περισσότερους δημοσιογράφους η ρητορική μίσους που στρέφεται εναντίον τους είναι μέρος της κανονικότητάς τους». Σε μια παρατεταμένη περίοδο κρίσης που ξεκίνησε από το 2012 και δεν φαίνεται να τελειώνει , η Δημοσιογραφία όπως τουλάχιστον την γνωρίζαμε δεν υπάρχει πια. Η ανάδειξη της Δημοσιογραφίας των Πολιτών μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα , έδωσε βήμα στους (αγανακτισμένους κυρίως) πολίτες να διεκδικήσουν το δικό τους μερίδιο πληροφόρησης, δικτύωσης, δημοσιότητας. Η στρεβλότητα που βιώνουμε ως χωροχρονική διάσταση έγινε μια κανονικότητα στην οποία κινούμαστε ως Κοινωνία. Το φαινόμενο της Ρητορικής Μίσους κατά των Δημοσιογράφων. Η ρητορική μίσους κατά των δημοσιογράφων αναφέρεται σε κάθε μορφή επικοινωνίας, έκφρασης ή συμπεριφοράς που στοχοποιεί τους δημοσιογράφους ειδικά λόγω του επαγγέλματός τους, με σκοπό να υποκινήσει , να προωθήσει ή να δικαιολογήσει μίσος , διακρίσεις ή βλάβη προς αυτούς. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει προφορικές γραπτές ή διαδικτυακές επιθέσεις, απειλές, εκφοβισμό ή παρενόχληση με στόχο την υπονόμευση του έργου της αξιοπιστίας ή της προσωπικής ασφάλειας των δημοσιογράφων. Από το ‘ρουφιάνοι δημοσιογράφοι’ που εκτοξεύεται για να στηλιτεύσει (!) τις σχέσεις της Δημοσιογραφίας με την Πολιτική και την Αστυνομία, αλλά και η λεγόμενη «κίτρινη δημοσιογραφία» το…αίμα και σπέρμα που αποτελεί μέχρι σήμερα άλλοθι για να ικανοποιηθούν οι ορέξεις των τηλεθεατών που ανεβάζουν την τηλεθέαση, φτάσαμε στην περίοδο των Μνημονίων και της παράνομης διακίνησης μεταναστών, στους ανήθικους δημοσιογράφους που τα έχουν κάνει «πλακάκια» με την Εξουσία, στον διχαστικό λόγο που εκτοξεύεται άκριτα κυρίως μέσα από τα social media. Η έρευνα έχει εντοπίσει επαναλαμβανόμενα θέματα ή αφηγήσεις που χρησιμοποιούνται για να αναπτυχθεί ρητορική μίσους κατά δημοσιογράφων. Αυτά περιλαμβάνουν πολιτικές προκαταλήψεις, εθνοτικές ή θρησκευτικές εντάσεις ή στόχευση συγκεκριμένων πεδίων έντασης ιδίως εκείνων που σχετίζονται με πολιτικά θέματα, ψευδείς ειδήσεις ή με την ερευνητική δημοσιογραφία. Σύμφωνα με τα συμπεράσματά της πρέπει να γίνουν νομικές μεταρρυθμίσεις έτσι ώστε να προστατεύονται οι δημοσιογράφο και να αναπτυχθούν οι δεξιότητες των επαγγελματιών δημοσιογράφων μέσα από εκπαιδευτικά προγράμματα σχετικά με την αντιμετώπιση της ρητορικής μίσους Την έρευνα διεξήγαγαν το Εργαστήριο Ειρηνευτικής Δημοιογραφίας , Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ ΑΠΘ (Ελλαδα), το Πανεπιστήμιο του Νόβισαντ (Σερβία), το Πανεπιστήμιο Hasan Prihtina (Κοσσυφοπέδιο)Center for Social Innovations BLINK 42-21 (Βόρεια Μακεδονία) Blue Link (Βουλγαρία)

Too late for goodbyes Τα παραπάνω στοιχεία που αναφέρονται στα αποτελέσματα της έρευνας βρίσκονται κατά τη γνώμη μου πολύ μακριά από την πραγματική κατάσταση των ΜΜΕ και των ανθρώπων που εργάζονται σε αυτά στην Ελλάδα. Η χώρα μας παραμένει στον πάτο της κατάταξης για την ελευθερία του Τύπου στην ΕΕ Η Ελληνική Δημοσιογραφία βρίσκεται υπό διαρκή απειλή. Η περίπτωση του σκανδάλου Predatorgate είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Οι καταχρηστικές αγωγές εναντίον δημοσιογράφων, σύνηθες φαινόμενο. Η δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραίβάζ παραμένει ανεξιχνίαστη, οι πιέσεις και φυσικά η συρρίκνωση πόρων προς την Ανεξάρτητη και την Ερευνητική Δημοσιογραφία είναι η πραγματικότητα με την οποία έχουν συμβιβαστεί στην πλειοψηφία τους οι δημοσιογράφοι. Η απαξίωση του επαγγέλματος, η μείωση των εισοδημάτων των επαγγελματιών δημοσιογράφων, η δημιουργία θέσεων «δημοσιογράφων με μπλοκάκια» στα ιδιωτικά, δημόσια κα ΝΠΙΔ ΜΜΕ, η αντικατάσταση των συλλογικών συμβάσεων με ατομικές ορισμένου χρόνου, η σταδιακή μετατροπή του δημοσιογράφου σε «εργολάβο» με αναθέσεις έργου και πελάτες, όλο αυτό το θολό, ανασφαλές τοπίο στο οποίο κινείται ο επαγγελματίας δημοσιογράφος καθημερινά, είναι ίσως το μεγαλύτερο ζήτημα για την Ελευθερία του Τύπου, την Ανεξάρτητη Δημοσιογραφία αλλά και ο «καμβάς» στον οποίο κεντάμε όλοι μαζί τη ρητορική μίσους και τον επιθετικό κοινωνικό μας αυτοματισμό. Επιθέσεις καθημερινές που εξαπολύουμε ο ένας επαγγελματικός κλάδος στον άλλον. *Σε μια χώρα, σε μια περιοχή όπου η Δημοσιογραφία δεν είναι υπό διωγμό, αναρωτιέμαι για ποιον λόγο ένα Εργαστήριο ΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο μπορεί να φέρει τον τίτλο «Εργαστήριο Ειρηνευτικής Δημοσιογραφίας» Η Δημοσιογραφία δεν κάνει ούτε ειρήνη ούτε πόλεμο, κάνει γνωστά τα γεγονότα όπως συμβαίνουν.