Ο συγγραφέας Στέλιος Χαλκίτης μιλά για τις απαράφθορες, τα μνημόνια, τον κορονοϊό και την ελευθερία

«Χάνω το μέτρο όταν μια κυρία στο κατάστημα μου λέει ,αν αρρωστήσεις από κορονοϊό κάνε το σταυρό σου κι αμέσως θα γίνεις καλά»  

 

 

Ο γνωστός συγγραφέας Στέλιος Χαλκίτης που ζει μόνιμα στην Κάλυμνο μιλά για το τελευταίο του βιβλίο …., τις επιλογές του, τις απογοητεύσεις , τα μνημόνια και τον κορονοϊό

Ερωτ: Και στις «Απαράφθορες» κεντρικό ρόλο έχουν οι γυναίκες. Σε όλα  τα βιβλία σας οι γυναίκες είναι πρωταγωνίστριες. Γιατί;

Απ: Κατ’αρχάς γιατίπιστεύω πολύ στη δύναμη της γυναίκας και φρονώ πως εκείνη έχει τον τρόπο να διαμορφώσει άρτιεςπροσωπικότητες. Επίσης,εδραία πεποίθησή μου είναι,πως όλα τα μεγάλα έργα έχουν την κρυφή ή τη φανερή υπογραφή γυναίκας, και πρέπει να θυμόμαστε πως στην ανθρώπινη ιστορία οι άνδρες διαπράξαμε μεγάλη αδικίαεναντίον των γυναικών, άλλωστε αυτό συμβαίνει ακόμα και σήμερα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Οι συγγραφείς δεν προέρχονται από το πουθενά, έχουν τις δικές τους εμπειρίες και βάσει αυτών, κατά τη γνώμη μου, ενδύουν τις αφηγήσεις τους· έτσι και εγώ στη γειτονιά μου, παιδί μικρό, είδα πολλές φορές να κακοποιούνται ψυχολογικά κάποιες γυναίκες, και εν τέλει να ακρωτηριάζονται συναισθηματικά.

Eρωτ: Στο νέο σας βιβλίο, το μοίρασμα της μυστικής γνώσης, αλλά και η εσωτερική ανάγκη για επίγνωση, είναι αυτό τελικά που ενώνει μια ομάδα. Πόσο κατά τη γνώμη σας έχουμε απομακρυνθεί σήμερα από τέτοιες αναζητήσεις;

Απ:Ο άνθρωπος σήμερα έχει αλλάξει νοοτροπία, προτεραιότητες και επιδιώξεις· τη γαλήνη και την ειρήνημέσατου τις αναζητάστη χημεία, την ευχαρίστηση στο κυνήγιευτελών επιδιώξεων, με απώτερο σκοπό την αναγνώρισή του από τους άλλους, ακόμα και η καθημερινή «καλημέρα» που λέμε έχει αλλάξει νόημα και εκστομίζεται, ως επί το πλείστον,μόνοκαι μόνο για ναδούμετην αποδοχή που έχει στον άλλο η βραχυπρόθεσμη ταυτότητα που έχουμε οικειοποιηθεί. Σήμερα οι περισσότεροι δεν προλαβαίνουμε να κάνουμεκανέναν απολογισμό, μόνο εκεί προς το τέλος γίνεται ένας ύστερος απολογισμός υπό το κράτος του τρόμου του θανάτουκαι τότε στρεφόμαστε στους εύκολους και «συμφέροντες» ισχυρισμούς που αφειδώς προσφέρουν τα ιερατεία!

Ερωτ: Ο τρόπος με τον οποίο ολοκληρώνεται το νέο σας βιβλίο μας δίνει την εντύπωση για μια συνέχεια με τα ίδια κεντρικά πρόσωπα σε κεντρικό ρόλο. Ετοιμάζετε κάτι ανάλογο;

Απ: Πολύ σωστά παρατηρήσατε και προβλέψατε, ναι,«Οι Απαράφθορες» έχουν συνέχεια που ήδη γράφεται και, κατά τη γνώμη μου, η συνέχεια θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

 Το νέο βιβλίο του Στέλιου Χαλκίτη από τις εκδόσεις ΙΑΝΟΣ

Ερωτ: Οι μικρές πόλεις έχουν τη δική τους γοητεία. Ωστόσο δεν προσφέρουν ανέσεις, δεν έχουν υποδομές. Εσείς όμως έχετε επιλέξει να ζείτε και να δημιουργείτε χρόνια τώρα σε ένα νησί. Η απάντηση για την επιλογή σας ποια είναι; Τι βρίσκει κάποιος και στις σελίδες αυτού του βιβλίου;

Απ: Όταν δεν μπορείς να έχεις αυτά που θέλεις, έχεις αυτά που μπορείς, έτσι σκέπτομαι·επίσης, να σας πω κάτι; Δεν με αφορούν οι ανέσεις, μια χαρά ζω, να μην σας πω πως πολλές φορές απορώ πώς ζείτε εσείς μέσα στο χάος στις Βαβέλ των μεγαλουπόλεων· πράγματι υστερούμε σε υποδομές, επί παραδείγματι,υγειονομικής περίθαλψης, ωστόσο το ισοζύγιο είναι θετικό.

 

Ερωτ: Κατά καιρούς στα βιβλία σας έχετε μιλήσει με σκληρή γλώσσα κατά της υποκρισίας, της αλαζονείας και της απληστίας που συναντά κανείς στους φορείς της εξουσίας: Εκκλησία, Κράτος. Πιστεύετε ότι οι στρεβλώσεις τους μας έφεραν στην κατάσταση που είμαστε σήμερα;

Απ: Αυτό ακριβώς συμβαίνει, όμως δεν πρέπει να παραβλέψουμε πως τους φορείς της εξουσίας τους στελεχώνουν άνθρωποι, και οι άνθρωποι, όπου και αν ανήκουν, ό,τι και αν μεγαλοφώνως πρεσβεύουν, συνεχίζουν να έχουν τα ίδια ελαττώματα και να επιδιώκουν να ικανοποιήσουν ποταπές επιδιώξεις. Άρα, αν πάμε λίγο στο βάθος, το πρόβλημα είναι ο άνθρωπος, που δεν διδάχθηκε τις αρετές, που δεν ζει σε κοινωνία με αρετές, που δεν πιστεύει πια στις αρετές.

Ερ: Τι διδαχθήκατε μέχρι τώρα από την εμπειρία του δεκαετούς μνημονίου και στη συνέχεια της πανδημίας του κορονοϊού;

Απ: Τα διδάγματα που απορρέουν από την περίοδο των μνημονίων είναι πολλαπλά, το καλύτερο θα ήταν να συμπεράνουμε πράγματα βάσει διαφορετικών ταυτοτήτων μας, και εξηγούμαι: ως ψηφοφόροι, ότι κάναμε λανθασμένες επιλογές πολιτικών προσώπων· ως πολίτες, τα μνημόνια μας έδειξαν πως δεν χρειάζονται πολλά για να είμαστε ευχαριστημένοι·για τη σημερινή περίοδο της πανδημίας τα συμπεράσματα είναι τραγικά, από τη μια συνειδητοποιούμε τη μηδαμινότητά μας, κάτι που θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε καλύτερες σχέσεις με τους άλλους, από την άλλη, ξεχνάμε τόσο εύκολα που απορεί κανείς και, δυστυχώς, επανερχόμαστε στις ίδιες συμπεριφορές, επιδιώξεις, που προορισμό έχουν να μας οδηγούν από το άδειο στο κενό και από το μηδέν στο τίποτα.

Ερ: Πιστεύετε πως αυτά τα δραματικά γεγονότα μας έχουν αλλάξει συλλογικά; Με ποιον τρόπο;

Απ: Όχι, δεν πιστεύω πως μας έχουν αλλάξει εσωτερικά, φαίνεται να μας αλλάζουν εντελώς βραχυπρόθεσμα και εντελώς επιφανειακά, ωστόσο είναι βέβαιο πως μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτή την πανδημία και να τη μετατρέψουμε σε μια νέα αφετηρία ζωής όπου θα κυριαρχούν οι αρετές, ο «εγωισμός» και οι ανθρώπινες αξίες.

Ερ:Τι σημαίνει κατά τη γνώμη σας «ελεύθερος άνθρωπος»; Πιστεύετε ότι μπορούμε, έτσι όπως ζούμε τη ζωή μας, να έχουμε ελεύθερη βούληση; Είμαστε προετοιμασμένοι γι’ αυτήν;

Απ: Αυτό που μπορούμε να γίνουμε, δηλαδή «άνθρωπος», αυτό σημαίνει για μένα «ελεύθερος άνθρωπος», το γίνει κανείς «άνθρωπος», μόνον τότε έχει κατακτήσει την προσωπική του ελευθερία!

Τώρα, σχετικά με την ελεύθερη βούληση, πιστεύω, έχω αρθρογραφήσει και έχω δώσει διαλέξεις, πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να πράξει με ελεύθερη βούληση, σχεδόν όλα υπαγορεύονται, όλες οι εντολές ακολουθούν συγκεκριμένα μοτίβα. Χρειάζεται απίστευτης ισχύος θέληση για να καταφέρουμε να πράξουμε.

Ερ: Ποια είναι η φράση που σας έρχεται συχνότερα στο μυαλό αυτό το διάστημα;

Απ:Να απομακρυνθώ από όλους και όλα. Είμαι απογοητευμένος από τις αμετάπτωτα πλεονάζουσες ανόητες σκέψεις και συμπεριφορές ανθρώπων που αγνοούν ακόμα και τις λέξεις επιστήμη και ορθολογισμός. Χάνω το μέτρο όταν μου λέει η κυρία στο κατάστημα, «αν αρρωστήσεις με κορονοϊό, κάμε τον σταυρό σου και αμέσως θα γίνεις καλά». Εύχομαι να μη χρειαστεί να τον κάνω, γιατί θέλω να ζήσω. Δεν μπορώ να καταλάβωγιατί είμαστε τόσα χρόνια πίσω, κατανοώ ότι λόγω της Ελληνικής Επανάστασης δεν περάσαμε Διαφωτισμό, ωστόσο αυτό καθεαυτό είναι ικανό να δικαιολογήσει το απολέμητο κύρος της ανοησίας;

 

Τα μερομήνια του Αυγούστου

"Ήθερλα απλά να δω πώς είναι να στέκεσαι στην άμο, με τις μικρές πατημασιές σου λερωμένες και το κύμα να σκάει στα πόδια σου, έναν περίεργο αέρα να παρασέρνει τα μαλλιά σου απ την αντίθετη πλευρά καθώς εγώ τα χαϊδεύω και να κοιτάμε παρέα την ατελείωτη βεντάλια με τα χρώματα που έχει στρωθεί μπροστά μας. Τότε, σιγά -στιγά τα χείλη μου ν ακουμπάνε τον λαιμό σου και να χανόμαστε μέσα στο γεμάτο μπουκάλι με αιθέριο αλκοόλ που βάζουμε ανάμεσά μας. Να γινόμαστε ένα και μέσα του να μπαίνουν οι τελευταίες αχτίδες που απόμειναν για σήμερα. Μα δε θα μας πειράζει , γιατί η επόμενη μέρα θα μας βρει να βγαίνουμε απ το άδειο μπουκάλι και πάλι μαζί, με την ανατολή".

 

"Θα  μπορούσαν  ποτέ άραγε δώδεκα ημέρες να καθορίσουν τον καιρό ενός ολόκληρου χρόνου; Κι αν ναι, παρατηρήσατε ποτέ πώς μεταβάλλεται η ψυχολογία σας μέσα σ αυτές; Ειδικά όταν οι μέρες αφορούν τον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού του Αυγούστου;" αναρωτιέται ο  Θεόδωρος Πολυχρόνης στην ποιητική του συλλογή "Τα ημερομήνια του Αυγούστου" που κυκλοφορούν από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή.

 

ΤΕΡΜΑ ΤΑ ...ΓΑΖΙΑ

Η κρίση του 2010 είχε αρχίσει να φαίνεται στην αγορά δύο τουλάχιστον χρόνια πριν. Τότε ήταν που η Μαρία και ο άνδρας της επίσπευσαν την συνταξιοδότηση και έκλεισαν το μαγαζί. Ευτυχώς. Γιατί ένα χρόνο μετά ,τα λουκέτα άρχισαν να εμφανίζονται στη γειτονιά . Και μετά το ΄12 τα μαγαζιά έκλειναν το ένα μετά το άλλο στην Εγνατία, την Τσιμισκή, τη Βασιλίσσης Όλγας. Και τίποτε να μην γνώριζες για την Ελλάδα, μόνο τα λουκέτα που μετρούσες στα καταστήματα και τα ΙΧ αυτοκίνητα που κινούνταν στους άδειους δρόμους , καταλάβαινες ότι δεν πάει καλά.

Έτσι κι ο Ευθύμης που γύρισε από την Αγγλία το 2013 (γρουσούζικη χρονιά) με ένα πτυχίο νααα και μια απογοήτευση άλλη τόση.

Τα πράγματα δεν πήγαν καλά ποτέ στην Ελλάδα από τότε που επέστρεψα, μου λέει τώρα πατώντας τέρμα το γαζί για την τελευταία μάσκα.

Βρισκόμαστε στην Εγνατία, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και ο Ευθύμης μπροστά στη ραπτομηχανή της μάνας του ολοκληρώνει την τελευταία κολεξιόν από πολύχρωμες υφασμάτινες μάσκες.

«Κάτι ρετάλια είναι που τους περνάω λάστιχο και πατάω δυό γαζιά στο πλάι. Μ ό,τι ύφασμα έχω», λέει.

 

Για τον Ευθύμη και την οικογένειά του , οι δύο απανωτές κρίσεις που ολοκληρώνουν …επιτυχώς τον κύκλο μιας δεκαετίας κι αθροίζουν ήδη χρόνια στη δεύτερη, ήταν μια ολοκληρωτική αλλαγή τρόπου ζωής και προσανατολισμού. Και μην ακούτε αυτά τα σούπερ αισιόδοξα ότι «η κρίση γεννά ευκαιρίες» γιατί ποτέ δεν είναι τα πράγματα έτσι ή τουλάχιστον ακριβώς έτσι…

«Η μητέρα μου περιμένοντας μια σύνταξη που βγήκε μετά από τρία χρόνια μισή ακριβώς από ότι είχε αρχικά υπολογιστεί, έπιασε ξανά τη ραπτομηχανή της. Στην αρχή, γάζωνε και μερεμέτιαζε για τις γειτόνισσες αλλά μετά από δύο χρόνια η δουλειά έγινε περισσότερη. Του δωσε και κατάλαβε κι έβγαλε τα μεράκια της , περισσότερο να μη σκέφτεται πώς ξόδεψε όλες τις οικονομίες της να με σπουδάσει και τώρα που γύρισα στην Ελλάδα δουλεύω ντελιβεράς part time.  Δεν έχω παράπονο όμως.  Αυτό που λένε ότι άμα θέλεις βρίσκεις και  τα λοιπά, ισχύει. Αυτό που δε λένε όμως είναι ότι για να βρεις κατεβάζεις τον πήχη , τα όνειρα και τις προσδοκίες…» μου διηγείται.

«Και στη ραπτομηχανή πώς βρέθηκες;» ρωτάω.

«Κάνω το υπόλοιπο part από το συνολικό μου time . Η μητέρα μου ράβει φορέματα και μπλούζες κι εγώ παίρνω τα ρετάλια της και κάνω μάσκες. Πολύχρωμες, μονόχρωμες , φαρδιές ή λίγο πιο στενές να φαίνονται περισσότερο τα μάτια. Του δίνω και καταλαβαίνει κι εγώ για να μη σκέφτομαι… Να ορίστε είναι έτοιμη και η νέα μου κολεξιόν» και μου δείχνει τις εμπριμέ υφασμάτινες μάσκες. 

Αφού είναι τα στόματα κλειστά, ας φοράνε τουλάχιστον λουλούδια…

Βγαίνοντας στο δρόμο ακούω πάλι το γάζι της ραπτομηχανής που γκαζώνει.            

Συγχαρητήρια λοιπόν συγχαρητήρια

  Συγχαρητήρια , λοιπόν, συγχαρητήρια!

Συγχαρητήρια. Ο κ Χαρδαλιάς (με καθυστέρηση που είχε τραγικές συνέπειες), ανακοίνωσε πως οι εργαζόμενοι σε οίκους ευγηρίας και σε μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων θα κάνουν τεστ καθημερινά προκειμένου να πιάσουν δουλειά. Φαντάζομαι ότι μέχρι το τεστ να βγει αρνητικό δεν θα εργάζονται. Φαντάζομαι.

Κι όμως είχα (αφελώς) φανταστεί ότι όλοι όσοι εργάζονται σε νοσοκομεία , κέντρα υγείας, δομές φροντίδας ηλικιωμένων, ευάλωτων ομάδων , προσφύγων κ.ά κάνουν τεστ τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Και φυσικά εάν το τεστ δεν βγει αρνητικό δεν πιάνουν δουλειά.

Αλλά φυσικά (συγχαρητήρια, συγχαρητήρια) κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατόν να συμβεί πριν χτυπήσουμε τα 2000 σχεδόν κρούσματα .

Μέχρι τότε, μέχρι πριν λίγα 24ωρα δηλαδή ακόμη και το υγειονομικό προσωπικό στα νοσοκομεία έκανε τεστ αλλά όταν επέστρεφε να πιάσει δουλειά μετά από άδεια 5 εργάσιμων ημερών και πάνω. Γιατί ως γνωστόν στις 2 μέρες ή μέσα στα ΣΚ ο ιος δεν κολλά. Ο ιος αυτός κολλά κατά το δοκούν. Όπως δηλαδή βολεύει την Ηγεσία (συγχαρητήρια είπαμε;) της Πολιτκής Προστασίας. Κολλά (φτού σας) μέσω του νεαρού προσώπου που είναι συγγενικό πρόσωπο εργαζόμενου στον οίκο ευγηρίας στο Ασβεστοχώρι. Γιατί αυτό το πρόσωπο (ο δείκτης τεντωμένος μέχρι τα παράλια της Τουρκίας) πήγε σε συναυλία στη Χαλκιδική. Και αυτό το πρόσωπο ήρθε σε άμεση επαφή με εργαζόμενο στον Οίκο Ευγηρίας και ο εργαζόμενος (μακριά από μας) το μετέδωσε στους ενοίκους. Ο εργαζόμενος-ωρολογιακή βόμβα ευθύνεται . Και συγγενείς α βαθμού που πάνε σε συναυλίες , και στην τελική ας έκανε μόνος του ο εργαζόμενος ένα τεστ , ας αναλάμβανε την ατομική του ευθύνη. Γιατί να την αναλάβει για παράδειγμα ο εργοδότης του και να κάνει τεστ σε όλους όσοι έρχονται σ επαφή με ευάλωτες ομάδες ; Γιατί να την αναλάβει το Κράτος και να έχουν όλοι πρόσβαση σε φθηνά και αξιόπιστα τεστ;

Το Κράτος (συγχαρητήρια δώσαμε;) έκανε όλα όσα έπρεπε να κάνει. Ως όφειλε να τα κάνει. Δηλαδή αφού κλειστήκαμε στα σπίτια μας ερμητικά κλειστά στη διάρκεια της Άνοιξης με κρατική εντολή, κι αφού κουλαθήκαμε να στέλνουμε sms να συμπληρώνουμε χαρτιά και φύλλα πορείας κι αφού απαγορεύθηκαν οι συναθροίσεις , το περπάτημα στην παραλία, στα πάρκα , στους ελεύθερους χώρους, το χτύπημα της καμπάνας, οι ψαλμωδίες και ο εορτασμός του Πάσχα, (υπερβολές;) , μετά παίρνοντας το κομπιουτεράκι στα χέρια τους οι ιθύνοντες –τη λατρεύω αυτή τη λέξη , όταν μεγαλώσω κι άλλο θα γίνω ιθύνουσα-, κι αποφάσισαν ως άλλοι Παλαμάδες: «Τα σύνορα ανοίχτε. Νάρχονται οι τουρίστες οι διαφεντευτές , ονειρεμένο πίσω τους αργοσέρνοντας τον κορονοϊό». Εδώ ζητώ ταπεινά συγνώμη από τον Παλαμά , αλλά ένεκα ο συνειρμός κι ένεκα επίσης που τώρα θα καταγράψω και τα υπόλοιπα που μ έφεραν στην κατάσταση αυτή…

 

Στα σύνορα λοιπόν μέχρι τώρα γινόταν της τρελής. Όλοι οι βαλκάνιοι τουρίστες έρχονταν να ανυψώσουν τουριστικά τη Χαλκιδική κυρίως (στην οποία η τιμή του δωματίου δεν πέφτει ούτε με τον κορονοϊό, ούτε με το δεύτερο κράχ από το 1929), ενώ εμείς ανακουφιζόμασταν από την τήρηση των μέτρων που δεν είχαν χαλαρώσει ιδιαίτερα…Οι τουρίστες από Αλβανία έκαναν κι ένα τεστάκι πριν έλθουν στην Ελλάδα μόνο που αποκαλύπτεται στη συνέχεια πως πολλά από τα τεστ που έκαναν είναι πλαστά , πλαστογραφούνταν δηλαδή από ιατρικές μονάδες της γειτονικής χώρας (μην παίρνουμε ιδέες μόνο!)

Τελικά και αφού το καλοκαίρι για πολλούς μόλις τώρα αρχίζει αποδείχθηκε (αλλάξτε παρακαλώ ιθύνοντες κομπιουτεράκι), πως κακώς επενδύσαμε στο κουτσουρεμένο έτσι κι αλλιώς τουριστικό μας προϊόν φέτος. Ήταν πιο συνετό να επενδύσουμε στην ενίσχυση των νοσοκομείων μήπως αγοράσουν κανέναν αξιόπιστο μοριακό αναλυτή (δημόσιο όχι ιδιωτικό) και βγαίνουν τα αποτελέσματα γρήγορα και κυρίως φθηνά και δεν ξαναπάθει έμφραγμα το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και τα ασφαλιστικά ταμεία. Να παίρναμε και κανένα λεωφορειάκι , τράμ , τρόλει, θαλάσσιο μέσο μεταφοράς, πατίνι, έστω ηλεκτρικό πουλμανάκι σ αυτή την Θεσσαλονίκη που αν σκάβαμε όλοι μαζί με τα χεράκια μας τόσα χρόνια και Μετρό θάχαμε (μα τελικά γιατί να μην έχουμε Τράμ; ασχετο)και τελεφερίκ και από όλα.  

Άντι γι αυτά μας τσακίζουν οι ιθύνοντες (νάτοι πάλι μου κόλλησε), με τα κεσάτια τους και εν μέσω Αυγούστου μας ξανακουνάνε το δάχτυλο.

Γιατί επειδή πολλά ακούσαμε τώρα τελευταία για την ατομική, για την συλλογική ευθύνη, θα πρέπει να πούμε και κάτι για την κρατική.

Να πούμε και καμιά αλήθεια δηλαδή. Όπως για παράδειγμα ότι ένας από τους λόγους που δε θα γίνει φέτος η ΔΕΘ είναι ότι δεν έχουμε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Να πούμε ότι δεν έχει καμία σημασία να λες «τα λεωφορεία στη Θεσσαλονίκη είναι υγειονομικές βόμβες» , όταν δεν έχεις κάνει τίποτε για να αυξήσεις τον στόλο σε μία πόλη που έχει , δεκαετίες τώρα ένα και μόνο μέσο μαζικής μεταφοράς.

 

Να πούμε ότι δεν έχει λογική (που είναι οι ιθύνοντες;) να λες τον Ιούνιο θα στηρίξουμε τον τουρισμό και θα λειτουργήσει με ασφάλεια, και στις 12 Αυγούστου να λες «Από τη Χαλκιδική έρχονται τα κρούσματα στη Θεσσαλονίκη και από τις Κυκλάδες στην Αττική» και να επιβάλεις τοπικά lockdown.

Χρόνια Πολλά είπαμε; Και συγχαρητήρια σε όλους μας.  

 

OET WE PRINT YOUR ENERGY

 

«We print your Energy»

With this slogan, the Greek company Organic Electronic Technologies is recommended to the general public. In general, because in the specialist, as in the international energy industry, it has already made its recommendations for 30 years.

What's different about OET based in Thermi, Thessaloniki?

 

Printing energy

ORGANIC  ELECTRONIC  TECHNOLOGIES  is  the only international company active in the production of flexible 3rd generation organic printed photovoltaics, and printed organic LEDs for energy production and lighting, respectively, and produces high-tech, light, environmentally friendly products that can be placed on any kind of building site, greenhouses, tourism items and pergolas or even in electric cars such as ECOCAR cars where OET applied its 3rd generation photovoltaics in cooperation with the company ECOSUN ltd.

 

Organic Electronic Technologies  is  not  just a  company  that manufactures  organic  electronics, it has the  technology  to produce organic  photovoltaics (OPVs) giving  eco-innovative  solutions  in energy, lighting, heating and cooling. It assumes the responsibility  and coordination  of  the manufacturers  of  all  scientific  instruments and quality  control  systems installed  on  the  production  line. It creates software  for  the  decisions  and  corrective  actions  that production machines make. In other words, it creates  the  Digital  Industry. That  is why it is actively  involved  in European  programs  that  establish it.    

 

The  OET sun lounger  creates  a place  of  innovation  under  the sun. It comes  with a small refrigerator with iced water, soft drinks, or wine, while  on  its  built-in USB  port  the user can charge his mobile phone or tablet. The necessary energy for all  this is provided by the flexible photovoltaic films  with  which the sunbed shade has been lined. Through them they accumulate solar energy, store it in windows and use it for the needs of the user. This is how the "smart" wooden pergola works, with a build-up capacity of 65 W which is sufficient for the simultaneous  charging  of six mobile devices, as well as the energy umbrella  of  the  sea.

But innovative  applications  don't stop here. Not only sunbeds, but also large beach umbrellas  that  generate energy from the sun and store it for the operation of refrigerators and electrical appliances  that  provide conveniences and enjoyment to users, but also autonomous energy awnings and pergolas that produce energy lighting and shading at the same time are some other impressive applications. 

 Of particular interest are the innovative products of the company mainly for  building  installations  such as glazing  and  glazing  with built-in translucent organic photovoltaics for energy production and aesthetics – architectural  intervention with  unobstructed  visual  view, but  at  the  same time protection from the harmful UV radiation of the sun.

 

Organic Photovoltaics and the new emerging market

Organic  Photovoltaics  (OPV) devices convert solar energy into electricity. Compared to the previous technology similar devices are considered cheaper in their production, flexible and environmentally friendly, since  they are fully recyclable. Solar polymer cells also have the ability  to  display transparency, and can receive coloring by creating decorative and bioclimatic applications in windows, walls outdoors  and  indoors. 

It is estimated that by 2027 the global market for printed, flexible and organic electronics will grow from the $29.28 billion that is now to 73.43 billion. According to the "Organic Photovoltaic Markets 2016-2025" report, the market for OPVs used to manufacture integrated photovoltaics (BIPV), solar chargers and off-grid power generation will soar from the $355 million estimated in 2021 to $580 million by 2027 recording a 63% increase.

Translated by Odysseas Papaioannou

https://oe-technologies.com/