Αχ Μαρίνα! (Από την αποστολή στη Νικαράγουα στις σημερινές τρολιές με αφορμή την απεργία πείνας της δημοσιογράφου Μαρίνας Βήχου)

 

-Ε όχι και απεργία πείνας! Ξεπερνά ακόμη και το υπερβολικό

-Είναι όμως μια αφορμή να σκεφτούμε, να συζητήσουμε και να προβάλλουμε αυτά που έχουμε ξεχάσει.

 

Αυτά που έχουμε ξεχάσει. Αυτά που ζήσαμε σε μια άλλη ζωή…

Θυμάσαι;

 

Τότε, που βλέπαμε την ταινία «Αποστολή στη Νικαράγουα»(1) με τον Νίκ Νόλτε, τότε που ετοιμάζαμε διαβατήρια για να φύγουμε πολεμικοί ανταποκριτές και ανταποκρίτριες στη Νικαράγουα(2) –ναι τον αντίκτυπο τον ζήσαμε κι εδώ. Τότε που διάβαζα έως και το τελευταίο κόμμα στο κυριακάτικο Βήμα σκαρφαλωμένη πάνω στην Ακρόπολη να απολαμβάνω τον αττικό ήλιο και να καίγομαι. Τότε που πίστευα ότι η αποστολή του δημοσιογράφου είναι να ενημερώνει, μόνο. Να μεταφέρει το γεγονός , να ερευνά σε βάθος, να αποκαλύπτει τα κυκλώματα, τις δωροδοκίες, τις απάτες. Τότε που καλύπταμε πορείες , τη μία πίσω από την άλλη. Τότε που αναζητούσαμε τον παλμό των γεγονότων και κάναμε πρακτική σε εφημερίδες. Εφημερίδες Ναι!

Τότε που είχαμε συναδέλφους, εργασιακούς εκπροσώπους, συνδικαλιστές και αιτήματα του κλάδου, γιατί ο κλάδος μας ήταν δυναμικός , όπως κι εμείς οι ίδιοι.

Η Μαρίνα Βήχου, δημοσιογράφος και μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών  (ΕΣΗΕΑ), πραγματοποιεί απεργία πείνας έξω από τα γραφεία της Ένωσης.

Διαμαρτύρεται για την «κατάφωρη παραβίαση του Κώδικα Δημοσιογραφικής δεοντολογίας».

Μεταξύ άλλων η δημοσιογράφος ζητά τη δημιουργία Παρατηρητηρίου καθημερινής καταγραφής των περιστατικών παραβίασης του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας.

Τα υπόλοιπα αιτήματά της είναι ς:

-Ενημέρωση εκ μέρους του ΔΣ όλων των επαγγελματιών του κλάδου αναφορικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, που απορρέουν από τον Κώδικα.

-Να θέσει η ΕΣΗΕΑ άμεσα το αίτημα η ΕΡΤ και το ΑΠΕ να τεθούν κάτω από έλεγχο διακομματικής επιτροπής.

-Να απαιτήσει οι ενημερώσεις από την Επιτροπή των Λοιμωξιολόγων και τον κ. Χαρδαλιά να γίνονται μέσω τηλεδιάσκεψης, με συμμετοχή των δημοσιογράφων και όχι με ερωτήσεις που έχουν κατατεθεί πριν την ενημέρωση.

-Να απαιτηθεί από την ΕΣΗΕΑ να ασκηθεί έρευνα για το κατά πόσο ο έγκλειστος για συμμετοχή στην ηγεσία της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή Ηλίας Κασιδιάρης έχει δικαίωμα να ηχογραφεί μηνύματα σε διαδικτυακό μέσο ενημέρωσης μέσα από τις φυλακές του Δομοκού.

 

Κοιτάζω την είδηση ξανά και ξανά καθώς ακούω από το ραδιόφωνο έναν νεαρό ρεπόρτερ να μιλά για το πρόγραμμα «Ελευθερία»(3) και να διαβάζει αναλυτικά την ανακοίνωση του γραφείου του Πρωθυπουργού μετά το πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο.

Όλα βαίνουν καλώς, Μαρίνα. Κλείνω τον υπολογιστή που είναι γεμάτος Δελτία Τύπου, ανακοινώσεις κομμάτων, spam(4),  phishing emails(5) και τρολλιές (6) και βγαίνω έξω να περπατήσω….Με ποιον κωδικό είπαμε , μου δίνετε την άδεια;

 

1)      «Αποστολή στη Νικαράγουα» ταινία της δεκαετίας του 80 με πρωταγωνιστές αληθινή ιστορία τριών ανθρώπων της ενημέρωσης. Ένας φωτορεπόρτερ, ένας πολεμικός ανταποκριτής τηλεοπτικού σταθμού και μια ανταποκρίτρια ραδιοφωνικού σταθμού βρίσκονται στη Νικαράγουα την εποχή της δικτατορίας του Σομόζα. Μπροστά στη βία που συναντούν δεν μένουν αμέτοχοι, παίζοντας κρίσιμο ρόλο στις εξελίξεις. Ένα δυνατό δράμα χαρακτήρων που εντείνεται από τα ηθικά διλήμματα της δημοσιογραφίας, αλλά και από το ερωτικό τρίγωνο των ηρώων. Κι επίσης, ένα από τα καλύτερα δείγματα ρεαλιστικού σινεμά με έντονες ιδεολογικές παραμέτρους για την ευθύνη των εκπροσώπων των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

2)      Έμεινε στην ιστορία (που δεν έχει κλείσει τα κεφάλαιά της γι αυτό το ζήτημα) ως εμφύλιος πόλεμος στο Ελ Σαλβαδόρ . Από τη δεκαετία του 70 μέχρι τα μέσα του 90 η στρατιωτική κυβέρνηση της χώρας πολεμούσε λυσσαλέα τις αντάρτικες ομάδες και τους υπερασπιστές τους. Στη δεκαετία του 80 οι αριστερές πολιτικές οργαώσεις σχημάτισαν το «Συντονιστικό των Επαναστατημένων Μαζών» και στη συνέχεια το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο , στο οποίο ενσωματώθηκε το Κομμουνιστικό Κόμμα του Ελ Σαλβαδόρ. Ο πόλεμος στην περιοχή διήρκεσε περισσότερο από 13 χρόνια και θεωρείται ένας από τους αιματηρότερους και πιο σκληρούς εμφυλίους στον κόσμο. Μεταξύ των …τακτικών που αναπτύχθηκαν ήταν η σκόπιμη στοχοποίηση και τρομοκράτηση πολιτών, σωρεία παραβιάσεων ανθρώπινων δικαιωμάτων, και στρατολόγηση ομάδων θανάτου με συγκεκριμένες αποστολές. Μέθοδοι που από τότε μέχρι σήμερα έγιναν πολύ …δημοφιλείς.      

3)       «Ελευθερία» ονομάζει η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ελλάδα το πρόγραμμα μαζικού εμβολιασμού κατά του Covid 19

Όταν γράφεις με υποσημειώσεις, ή έχεις κάνει εμπεριστατωμένη έρευνα, ή ο χρόνος που έχεις διανύσει είναι μακρύς…

4)      Spam Μαζική αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων κυρίως λόγω της προσπάθειας προώθησης προϊόντων και υπηρεσιών στο πλαίσιο διαφημιστικών ενεργειών μέσω e-mailing Σε ορισμένες χώρες του κόσμου η αποστολή spam θεωρείται αδίκημα και διώκεται

5)       Phishing είναι ενέργεια εξαπάτησης των χρηστών του Ίντερνετ  με σκοπό την «κλοπή» προσωπικών δεδομένων. Ο υποκλοπέας…ψαράς  υποδύεται μία αξιόπιστη οντότητα , εκμεταλλεύεται   την άγνοια του 'θύματος', και συλλέγει προσωπικά δεδομένα και ευαίσθητες πληροφορίες. Η ενέργεια διώκεται δικαστικά.

6)      Το Tρολ (troll) στη γλώσσα του διαδικτύου δεν είναι μυθολογικό πλάσμα αλλά κάποιος χρήστης με αποστολή να παραπλανήσει  το κοινό ,να προκαλέσει συζήτηση, να δημιουργήσει εντυπώσεις ακόμη και να διασπείρει ψεύτικες ειδήσεις με σκοπό να προκαλέσει αντιδράσεις τέτοιες ώστε να ωφεληθούν συγκεκριμένα άτομα και σκοποί.  Το …τρολάρισμα για παράδειγμα στο twitter ή σε άλλα κοινωνικά δίκτυα έχει σκοπό να προκαλέσει συζητήσεις, αντιδράσεις, συναισθήματα , ανάλογα με την περίπτωση, προς την κατεύθυνση συγκεκριμένων ατόμων με σκοπό φυσικά να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα κάποιων άλλων. Τα τρολ είναι σε πολλές περιπτώσεις επαγγελματίες του λόγου, της διαφήμισης , της προώθησης , των δημοσίων σχέσεων…

 

 

Οικογενειακό πακέτο....απόσπασμα

-Τι σκέφτηκες πάλι Ελσάκι; -Κλείστο και πάμε στην παραλία… -Θα μαζεύουμε μπουκάλια και θα βάζουμε μέσα γράμματα. Μετά θα τα αφήσουμε να ταξιδέψουν στο Αιγαίο…Πού ξέρεις μπορεί να φτάσουν σε κάποιο νησί. -Σοβαρολογείς τώρα; -Όχι , απλώς θέλω να πάμε στη θάλασσα. Όπως τότε. Έριχναν πέτρες στη θάλασσσα θυμόταν εκείνο το καλοκαίρι…Η Έλσα έβλεπε το πρόσωπο του Ορέστη ανάμεσα στις αχτίδες του ήλιου που χάνονταν, και στις πέτρες που γυάλιζαν από το νερό. Λίγα μέτρα μακριά τους έπιναν τσίπουρο ο Θανάσης με την Ελπίδα. -Μ αγαπάς; Τον ρώτησε κοιτάζοντάς τον στα μάτια. -Δεν μ έχεις συνηθίσει σε τέτοιες ερωτήσεις… Τον κοιτούσε επίμονα σα νάθελε να φτάσει στην καρδιά του. Να δει τις σκέψεις του. Δεν την ενδιέφερε τόσο η απάντηση , όσο η αντίδρασή του. Αυτή η αμήχανη σιωπή που ενέτεινε την απόσταση μεταξύ τους, που γέμιζε τον αέρα με ερωτηματικά, με φράσεις μισοτελειωμένες. Κυρίως αυτό… Την αγαπούσε. Μ έναν τρόπο διαφορετικό, απ αυτόν που είχε αγαπήσει την Χριστίνα. Την αγαπούσε βαθιά. Την ένιωθε , την συμπονούσε. Αλλά δεν αναζητούσε το βλέμμα της κάθε πρωί, ούτε έψαχνε τρόπο για να είναι κοντά της, μέσα της, μαζί της όπως μ εκείνη. Την θαύμαζε για την ευθύτητα του χαρακτήρα της. Μια ευθύτητα αστραφτερή σα γιαταγάνι που γυάλιζε στον ήλιο και καμιά φορά η Ελπίδα το έστρεφε στον εαυτό της.

 

 Κρυφά για να μη δει εκείνος τις πληγές της. Την σέβονταν και την εκτιμούσε. Γιατί κρατούσε για εκείνον μόνον την χαρά και μάζευε τις λύπες για να τις νιώσει μόνη της, σαν τα πληγωμένα ζώα που γλύφουν κάπου κρυμμένα τις πληγές τους. Αλλά δεν την πόθησε ποτέ, όπως εκείνη, δεν του έλειψε ούτε μια φορά η γλύκα της σάρκας της στα χείλη του, δεν τον μεθούσε το άρωμα του δέρματός της, δεν ένιωσε ποτέ μαζί της ότι έχανε τον έλεγχο των χεριών του, του κορμιού του ολόκληρου. Της χάϊδεψε το μάγουλο τρυφερά. Μερικές άσπρες τρίχες είχαν εμφανιστεί στα εβένινα μαλλιά της. Ο χρόνος , αμείλικτος, σιωπηρός κι επίμονος έκανε τη δουλειά του. Έσκαβε τα ανοίγματα της γης μέσα τους για να κυλήσει το νερό τους μέχρι την πλατιά θάλασσα. Κανείς δεν μπορούσε ν αντισταθεί σ αυτή τη διαδρομή.

 

 

 Του χρόνου. . Ήταν ανώφελο να απαντήσει…Χάιδευτηκαν τα δάχτυλα μπλέχτηκαν το ένα με το άλλο και κρατήθηκαν σφιχτά. Κοίταζαν ένα ζευγάρι που πετούσε πέτρες στον ήλιο που έδυε Το γέλιο τους που το έπαιρναν τα κύματα τους παρέσερνε σε αναμνήσεις μιας ζωής που λίγο έζησαν μαζι..αλλά προσδοκούσαν να μοιραστούν κι άλλο. Οι πρώτοι έρωτες είναι ανεξίτηλοι λένε. Τους παίρνει για λίγο το κύμα μακριά, αλλά τους ξαναφέρνει πίσω. Μισούς ίσως, αποκαρδιωμένους από τις τρικυμίες του χρόνου, αλλά πάντα κάτι μένει να επιστρέψει στην καρδιά σου ως ανάμνηση. Περίπου την ίδια σκέψη μοιράστηκαν ο καθένας με τον δικό του τρόπο δύο ζευγάρια σε παράλληλα καρέ ζωής στην ίδια παραλία.

Μη μου πεις χρόνια πολλά. Η ροζ φάλαινα και η γυναίκα...ξεκουράστρα!

Μη μου πεις Χρόνια Πολλά!

 

Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα δηλώνω προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν γιορτάζω. Η 8η Μαρτίου πάντα μου έφερνε στο μυαλό μια ροζ φάλαινα!! Ένα είδος υπό εξαφάνιση , το οποίο εάν δεν προστατευθεί θα εκλείψει .

Αυτή η ημέρα μου υπενθυμίζει ότι ως φύλο , δεν έχουμε ακόμη κερδίσει ίσα δικαιώματα, ίδια θέση με το άλλο φύλο , αυτό που θεωρήθηκε ισχυρό, το αντρικό.

Το 60% των αποφοίτων πανεπιστημίων είναι γυναίκες. Οι γυναίκες επιχειρηματίες έχουν 35 % περισσότερες πιθανότητες να προσελκύσουν νέα κεφάλαια. Το δεύτερο στοιχείο είναι παραπλανητικό. Οι γυναίκες δεν είναι πρώτες στον επιχειρηματικό, ούτε στον πολιτικό στίβο, ούτε στη διεκδίκηση ρόλων με μεγάλη προβολή. ..

Οι γυναίκες αν και είναι πιο μορφωμένες κερδίζουν  15% λιγότερα χρήματα απ ότι οι άνδρες χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι λιγότερο μορφωμένες ή ικανές.

 

Η Γυναίκα Ξεκουράστρα και η Γυναίκα Καριέρας

Κάποτε  είχα αναπτύξει μια στενή σχέση με άνδρα καλλιεργημένο, μορφωμένο και ευφυή. Με απόλυτη ειλικρίνεια μου είχε εκμυστηρευθεί (φαντάζομαι για να βοηθήσει την δική μου προσωπική εξέλιξη) το δικό του πρότυπο γυναίκας. Τη γυναίκα ξεκουράστρα

Η γυναίκα ξεκουράστρα , μου είχε πει,  περιμένει τον σύζυγό της να έλθει από τη δουλειά και προσπαθεί να κάνει τη ζωή του πιο εύκολη, να τον χαλαρώσει. Να τον ευχαριστήσει.

Εμένα πάλι με όλα αυτά , η γυναίκα ξεκουράστρα μου φάνταζε στο μυαλό ως γυναίκα –ξαπλώστρα με χοντρό΄καραβόπανο με ρίγες. Αλλά ο φίλος μου συνέχισε απτόητος το μικρό του εκπαιδευτικό σεμινάριο:

«Η γυναίκα ξεκουράστρα λοιπόν, περιποιημένη καθαρή καλοχτενισμένη περιμένει χαμογελαστά τον άντρα  της, του σερβίρει σε ένα καλοστρωμένο τραπέζι νόστιμο φαγητό, τον ρωτάει με ενδιαφέρον πώς πέρασε τη μέρα του, του βγάζει τα παπούτσια…Ναι λοιπόν δεν είναι κακό στον άνθρωπο που αγαπάς να είσαι δοτικός και ταπεινός. Να σκύβεις , να προσφέρεις να εξυπηρετείς. Να έχεις στόχο σου την άνεση, την χαρά του άλλου. Απ αυτές τις γυναίκες οι άνδρες δεν φεύγουν ποτέ. Στο λέω για να ξέρεις. Στη γυναίκα ξεκουράστρα πάντα γυρνά ο σύζυγος. Τις άλλες ανάλογα με την περίπτωση τις αφήνει»

Κάθε χρόνο, αυτή τη μέρα θυμάμαι τον άλλοτε στενό μου φίλο και τις αντιλήψεις του. Ίσως σκέφτομαι καμιά φορά , δεν θα τόσο μεγάλο α πρόβλημα αν δεν  υπήρχε αυτός  ο ρατσιστικός χαρακτηρισμός «γυναίκα ξεκουράστρα» Για τον άνθρωπο που αγαπάς θα κάνεις τα πάντα. Είτε είσαι γυναίκα, είτε είσαι άντρας , είτε κάτι άλλο.

 

Αν, λέω , αν κάθε άνδρας παρότρυνε τον γιο του να ψάξει την αντίστοιχη γυναίκα ξεκουράστρα ή ξαπλώστρα, μπορεί στον αντίποδα κάθε γυναίκα να εκπαίδευε την κόρη της για να βρει το αντίστοιχης χρήσης …εργαλείο; Μήπως τελικά αυτό συνεχίζουν να κάνουν πολλοί ακόμη; Μήπως αυτό αναζητούμε ; Ένα εργαλείο πολλαπλών χρήσεων για τις γυναίκες μητέρες, σύζυγοι, ερωμένες, επιχειρηματίες, εργαζόμενες … Και αναζητώντας μια επιφανειακή ισοφάριση ας ψάξουμε κι εμείς ένα μέσο αναπαραγωγής με υψηλό IQ αλλά   και συναισθηματική νοημοσύνη, καλό εισόδημα ,ι πλούσιο Ε1 και Ε9, δυναμικό και ευφάνταστο εραστή με καλές μαγειρικές ικανότητες και αθλητικό παράστημα…

Ημέρα της Γυναίκας. Όπως λέμε Ημέρα της Ροζ Φάλαινας. Που προσπαθεί να πάρει μια ακόμη μεγάλη ανάσα μέσα στο νερό και πετάγεται έξω από αυτό ορμητικά γιατί θέλει να πάρει αέρα. Να ανασάνει.