Σάββατο 25 Μαΐου 2019

Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ


Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (μια πολιτική αλληγορία σε βιβλίο)

https://www.pigi.gr/?product=exapatisi-tis-dimokratias


«Οι πόρτες στο Μέγαρο Μαξίμου έκλεισαν και τα επιτελεία ξεκίνησαν να δουλεύουν πυρετωδώς. Ο Πρωθυπουργός έδινε τις κατευθυντήριες γραμμές, ενώ ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, συντόνιζε τις ομάδες δράσης. Τα τηλέφωνα χτυπούσαν και τα πληκτρολόγια ένιωθαν τους μανιώδεις χτύπους των δαχτύλων στις πλάτες τους.
Την ίδια  στιγμή, οι δύο άνδρες χαμογελούσαν μ ένα διαφορετικό χαμόγελο, κάπως αλλιώτικο και ασαφές.Δεν ήταν εκείνο το ειλικρινές χαμόγελο της αμεσότητας, αλλά το άλλο, το νοθευμένο χαμόγελο , που υπάρχει στα χείλη χαιρέκακα και ματαιόδοξα. Οι δύο άνδρες χαιρόντουσαν , αλλά ήταν περισσότερο μια φοβισμένη χαρά, παρά μια χαρά πραγματικής ευχαρίστησης. Ήταν μια χαρά διαποτισμένη απ τον σκοπό της παραποίησης της αλήθειας…

Μέσα στην αχλή των αναμνήσεων, η ευτυχία έβγαλε τα μαύρα ρούχα. Ο φόβος κάλυψε τη γύμνια της με τη θαλασσί τη φούστα…

Αφού πέρασε περίπου ένας μήνας, όπου τα ΜΜΕ, η Εκκλησία, οι Ακαδημαϊκοί και οι υπόλοιποι θεσμικοί και μη παράγοντες της χώρας επιδόθηκαν σε μια ακραιφνή προπαγάνδα κατά των προσφύγων , η συγκυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας ανακοίνωσε τη διεξαγωγή νέου δημοψηφίσματος…»


Το βιβλίο

Με το που κυκλοφόρησε το παιχνίδι, οι άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους και βάλθηκαν να κυνηγούν τους συμπολίτες τους. Έφτασαν, μάλιστα , και μέχρι τη Βουλή προσπαθώντας να αιχμαλωτίσουν τους πολιτικούς. Κάθε φορά που έπιαναν και έναν στην εικονική τους πραγματικότητα , χαμογελούσαν χαιρέκακα. Το ίδιο χαιρέκακα χαμογελούσαν και οι πολιτικοί που παρατηρούσαν αυτήν την κατάσταση μέσα απ τα πολυτελή γραφεία τους. Είχαν αιχμαλωτίσει έναν ολόκληρο λαό χωρίς να κάνουν τίποτε. Είχαν αιχμαλωτίσει έναν ολόκληρο λαό. Τελεία. Η αιχμαλώτιση δεν επιδέχεται συνέχεια…

«Η «Εξαπάτηση της Δημοκρατίας» αποτελεί μία πολιτική αλληγορία, που ανατέμνει την Ελλάδα της κρίσης.Με όχημα τη μυθοπλασία, επιχείρησα να φτιάξω μία ιστορία που θα κινείται παράλληλα με όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια, εγκιβωτίζοντας ταυτόχρονα πραγματικά γεγονότα και αναδεικνύοντας ομοιότητες της σημερινής πολιτικής περιόδου με προηγούμενες», λέει ο συγγραφέας του βιβλίου Παναγιώτης Κολέλης. (επισυνάπτεται συνέντευξη)

Ο συγγραφέας

Ο Παναγιώτης Κολέλης γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1990 στην Αθήνα, όπου ζει μέχρι σήμερα. Σπούδασε Οικονομικά και Δημοσιογραφία στην Ελλάδα και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Δημόσια Πολιτική και Διοίκηση.
Η «Εξαπάτηση της Δημοκρατίας», είναι το πρώτο του βιβλίο.




ΠΟΙΟΣ...ΠΩΣ ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΤΟ ΚΕΝΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ;
Μια συζήτηση με τον συγγραφέα



-)Πώς χαρακτηρίζετε το βιβλίο σας; Πρόκειται για μυθοπλασία; Πρόκειται για πολιτικό αφήγημα;

Η «Εξαπάτηση της Δημοκρατίας» αποτελεί μία πολιτική αλληγορία, που ανατέμνει την Ελλάδα της κρίσης.Με όχημα τη μυθοπλασία, επιχείρησα να φτιάξω μία ιστορία που θα κινείται παράλληλα με όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια, εγκιβωτίζοντας ταυτόχρονα πραγματικά γεγονότα και αναδεικνύοντας ομοιότητες της σημερινής πολιτικής περιόδου με προηγούμενες.

- Είστε ένας νέος άνθρωπος. Πώς χαρακτηρίζετε την πολιτική ζωή στην Ελλάδα; Κατά τη γνώμη σας διαφέρει από την πολιτική ζωή γενικότερα στην παγκόσμια σκηνή; Σε τι διαφέρει;

Θα μπορούσαμε σίγουρα να βρούμε διαφορές στην πολιτική ζωή από χώρα σε χώρα, αλλά στα βασικά - στην απώλεια δικαιωμάτων και κατακτήσεων ετών, στην εντατικοποίηση και ελαστικοποίησητης εργασίας, στο άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλούσιων και φτωχών – δεν θα βρούμε μεγάλες διαφορές. Επίσης, δεν θα βρούμε διαφορές όσον αφορά την άνοδο του φασισμού, που αποτελεί γενικότερο φαινόμενο αυτή τη στιγμή σε ολόκληρη την Ευρώπη. Τις διαφορές - που μπορούν να κάνουν και την πραγματικά διαφορά - τις δημιουργούν οι άνθρωποι και οι λαοί. Προσωπικά, προτιμώ να μη χωρίζω τους ανθρώπους ανάλογα με την εθνικότητα ή το χρώμα τους, αλλά να τους χωρίζω σε αυτούς που ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο και παλεύουν γι’ αυτόν και σε αυτούς που δεν το κάνουν. Ο Τσε Γκεβάρα έλεγε πως «απώτερος σκοπός του ανθρώπου είναι να γίνει επαναστάτης». Τον πιστεύω, κάτι παραπάνω θα ξέρει.

- Ποια κατά τη γνώμη σας είναι τα χαρακτηριστικά του λεγόμενου «ενεργού πολίτη»;

Ο σπουδαίος Γάλλος φιλόσοφος, Μισέλ Φουκώ, υποστήριζε πως «αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει πριν απ’ όλα είναι η επικαιρότητα, αυτό που διαδραματίζεται γύρω μας, αυτό που συμβαίνει στον κόσμο». Αυτό μπορεί να μοιάζει σε πολλούς αυτονόητο, αλλά πιστέψτε με δεν είναι σε καμία περίπτωση. Ζούμε σε μία εποχή που η πολιτική θεωρείται από πολλούς κάτι κακό, μιαρό ή εξοβελιστέο, που το να είσαι απολιτίκ αποτελεί τη σύγχρονη μόδα και τα socialmedia έχουν αντικαταστήσει την ανθρώπινη επαφή.Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα ο χώρος της πολιτικής να μένει κενός. Ποιος θα το καλύψει αυτό το κενό; Οι μεγάλες πολυεθνικές και τα μονοπώλια που θα έρθουν και θα προωθήσουν τα συμφέροντά τους. Αυτές αποτελούν σήμερα τους σύγχρονους «ενεργούς πολίτες». Αν δεν αλλάξει αυτό, αν δηλαδή οι λαοί δεν συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους και δεν πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους, ανατρέποντας τους σημερινούς αρνητικούς συσχετισμούς, θα ζήσουμε ακόμα πιο σκοτεινές μέρες.


  

Κυριακή 12 Μαΐου 2019

Λεονάρντο Ντα Βίνσι 500 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΑΠΟ ΠΟΤΕ!



Πεντακόσια χρόνια από τη γέννησή του, ο Αναγεννησιακός Άνθρωπος, ο Ντα Βίνσι είναι περισσότερο κοντά μας από ποτέ!
«Πέθανα πρώτη φορά στα πέντε μου χρόνια...»
Στη δύση του βίου του, φιλοξενούμενος του Φραγκίσκου Α΄ της Γαλλίας, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι αποφασίζει ν' αφηγηθεί τη ζωή του: από την αθωότητα και την οδύνη των παιδικών του χρόνων μέχρι την πρώτη του επαφή με την τέχνη της εικόνας, τη μαθητεία του στο ατελιέ του Βερρόκιο και την πολυτάραχη νιότη του, με τους ανομολόγητους έρωτες και τη ραγδαία του ανέλιξη στην κορυφή του καλλιτεχνικού ιερατείου της Αναγέννησης.
Όμως το αόρατο νήμα που ξετυλίγει τον μίτο της αφήγησης είναι η λαχτάρα του ηλικιωμένου Λεονάρντο να ομολογήσει το πιο σκοτεινό του μυστικό, που του βαραίνει χρόνια την ψυχή: ένα έγκλημα που έμεινε ατιμώρητο και στο οποίο χρωστά το πιο διάσημο έργο του - έναν πίνακα που δεν λέει να αποχωριστεί, καθώς περιέχει ό,τι πιο ακριβό κουβαλά στην καρδιά του.
Το Μυστικό του Λεονάρντο Κορτώ Αύγουστος Πολιτεία


Η Έκθεση στο Νόησις
27 Εφευρέσεις και 20 Πίνακες του Λεονάρντο Ντα Βίνσι φιλοξενούνται στο Νόησις, στη Θεσσαλονίκη σε μια έκθεση που αποτυπώνει τις πολλαπλές διαστάσεις της προσωπικότητας του μεγάλου εφευρέτη, ζωγράφου, γλύπτη, μηχανικού, επιστήμονα.
Ο Λεονάρντο Ντα Βίνσι, ο Αναγεννησιακός άνθρωπος, μπορεί να μην έφερε στην πραγματική ζωή, όλα όσα φαντάστηκε, αλλά θεμελίωσε το ενδιαφέρον και έσπειρε την προοπτική ύπαρξής του ποδηλάτου, του αυτοκινήτου, του ελικοπτέρου, του υποβρυχίου και άλλων μεταγενέστερων εφαρμογών.
Ιπτάμενη Μηχανή , ποδήλατο, σκάφανδρο, αλεξίπτωτο, αριθμομηχανή, πολεμική μηχανή, θωρακισμένη δεξαμενή, αυτοκίνητο, παραβολικές πυξίδες, σύστημα αναδίπλωσης γέφυρας…
Μέχρι τις 30 Ιουνίου στο Νόησις!
www.noesis.edu.gr

Σάββατο 11 Μαΐου 2019

ΕΧΩ ΛΟΓΟ. ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ



Έχω λόγο…
Μητέρες μονογονεϊκών οικογενειών. Ιστορίες της διπλανής πόρτας
Για τη Μ. Γ. το να παλεύει να μεγαλώσει μόνη της το παιδί της, ήταν ένα από τα βασικά ζητήματα που είχε να αντιμετωπίσει… Η σοβαρή της ασθένεια, η οικονομική τους   επιβίωση, η ανεργία, η μετακίνηση σε περιοχή που να διαθέτει έναν έστω περίγυρο υποστήριξης για τη μητέρα , ο στιγματισμός του γονιού, αλλά κυρίως του παιδιού στο σχολείο, είναι μερικά από τα καθημερινά , δαιδαλώδη προβλήματα που αντιμετωπίζει το 10-15% των ελληνικών νοικοκυριών. Γιατί τόσο περίπου είναι –και συνεχώς αυξάνεται- το ποσοστό των οικογενειών που έχουν έναν μόνο γονιό. 

[…Και να που η ώρα αυτή έφτασε. Μια ώρα, που ποτέ να µην ερχόταν. Κείµενα, που ποτέ να µη µε αξίωνε ο Θεός να διάβαζα, αν επρόκειτο να την έχανα. Σκέψεις της, που σαν διαθήκη καλούµαι τώρα να δηµοσιεύσω κατά παραγγελία της.]

Η ιδιότυπη δηµοσίευση του ηµερολογίου της Νόρας φέρνει στο φως τους κλυδωνισµούς της ψυχής και της σκέψης µιας νέας γυναίκας που µεγαλώνει µόνη το παιδί της, παλεύοντας να ισορροπήσει ανάµεσα στη δυσκολία και την αγωνία, την απόγνωση και την ελπίδα, τη λογική και το συναίσθηµα, τη ζωή και τον θάνατο.

Μία εξοµολόγηση-οδοιπορικό στον κόσµο των ιδεών και των συναισθηµάτων µιας γυναίκας που διεκδίκησε τη ζωή και πρόλαβε να γευτεί τη χαρά της µέσα από τη µητρότητα και την καταξίωση, αντιµαχόµενη τις δοκιµασίες της τύχης, που σαν αντίζηλος των αντοχών της επίµονα την προκαλούσαν.

Ένας εσωτερικός µονόλογος σε ανοιχτή ακρόαση, ένας λόγος που είχε τον λόγο του να ακουστεί µέσα από την προσωπική γραφή της Νόρας.

Ένας λόγος αφορµή για προσωπική ενδοσκόπηση και συναισθηµατική ανασύνταξη.




«Με αυτό το βιβλίο ήθελα να θέσω ακριβώς αυτό το θέμα. Το νομικό πλαίσιο που διέπει τις μονογονεϊκές οικογένειες παραμένει ακόμη θολό. Για παράδειγμα ακόμη και για τη μοριοδότηση στην προκήρυξη μιας θέσης, η έννοια της μονογονεϊκής οικογένειας ερμηνεύεται με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα πολλές φοορές με την υπηρεσία ή την ίδια την προκήρυξη. Από την άλλη πλευρά χρειάζεται ένα αποτελεσματικότερο πλαίσιο στήριξης των μονογονεϊκών οικογενειών που σε συνδυασμό με την ενίσχυση των υπαρχουσών κοινωνικών δομών θα μπορούσαν να  διευκολύνουν επί της ουσίας τη ζωή ενός μονογονέα», εξηγεί η συγγραφέας του βιβλίου «Έχω λόγο» (www.pigi.gr/?product=exw-logo)  Χριστίνα Κυριακίδου. 
Τα τελευταία χρόνια, τόσο η νομοθεσία, όσο και η κεντρική πολιτική, έχουν δώσει βαρύτητα στην στήριξη της μονογονεϊκής οικογένειας και μάλιστα της μητέρας. Ωστόσο, τόσο η έλλειψη παιδικών σταθμών με διευρυμένο ωράριο (ολοήμεροι), ώστε να μπορεί η μητέρα να αφήνει το παιδί της και να εργαστεί , αλλά και το μειωμένο ωράριο κυρίως στον ιδιωτικό τομέα που έχει θεσπιστεί νομοθετικά αλλά δεν τηρείται, αναστέλλουν την επαγγελματική ζωή της μονογονεϊκής οικογένειας, με αποτέλεσμα η μητέρες να δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της.     

Η Χριστίνα Κυριακίδου είναι πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Γεννήθηκε το 1979 στην Καβάλα, απ’ όπου και ξεκίνησε τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα ως υπεύθυνη διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας σε αλλοεθνείς.
Λάτρης της ελληνικής γλώσσας, ασχολήθηκε συστηματικά με τη φιλολογική επιμέλεια λογοτεχνικών κειμένων, υπήρξε για πολλά χρόνια ειδική σύμβουλος Παιδείας και Πολιτισμού του Δήμου Καβάλας, ενώ στο πρόσφατο παρελθόν, συνεργάστηκε με το Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ως ιστορικός – ερευνητής, αναπτύσσοντας παράλληλα συνεργασίες και με άλλους φορείς σε επίπεδο εκπαιδευτικών προγραμμάτων και έρευνας.
Σήμερα, ύστερα από ολιγόχρονη απουσία στη Θεσσαλονίκη λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, επέστρεψε στη γενέτειρά της, όπου και εργάζεται ως δικαστική υπάλληλος.
Το πρώτο της συγγραφικό εγχείρημα με τίτλο «Έχω λόγο» συνιστά για την ίδια την εκτόνωση της συσσωρευμένης ανάγκης της για μια ελεύθερη κατάδυση στα απύθμενα βάθη του νου και της ψυχής.



Χρήσιμα links
https://www.kepea.gr/aarticle.php?id=88

Οι υπέροχες μέρες μια αυτοκτονία και η διέξοδος

Στην τελευταία ταινία του Βίμ Βέντρες «Υπέροχες Μέρες», ο Χιραγιάμα (Κότζι Γιακούσο) ζει τις μέρες του σε μια υπέροχη χαρμολύπη. Η μοναξιά ...