Παρασκευή 14 Αυγούστου 2020

Συγχαρητήρια λοιπόν συγχαρητήρια

  Συγχαρητήρια , λοιπόν, συγχαρητήρια!

Συγχαρητήρια. Ο κ Χαρδαλιάς (με καθυστέρηση που είχε τραγικές συνέπειες), ανακοίνωσε πως οι εργαζόμενοι σε οίκους ευγηρίας και σε μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων θα κάνουν τεστ καθημερινά προκειμένου να πιάσουν δουλειά. Φαντάζομαι ότι μέχρι το τεστ να βγει αρνητικό δεν θα εργάζονται. Φαντάζομαι.

Κι όμως είχα (αφελώς) φανταστεί ότι όλοι όσοι εργάζονται σε νοσοκομεία , κέντρα υγείας, δομές φροντίδας ηλικιωμένων, ευάλωτων ομάδων , προσφύγων κ.ά κάνουν τεστ τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Και φυσικά εάν το τεστ δεν βγει αρνητικό δεν πιάνουν δουλειά.

Αλλά φυσικά (συγχαρητήρια, συγχαρητήρια) κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατόν να συμβεί πριν χτυπήσουμε τα 2000 σχεδόν κρούσματα .

Μέχρι τότε, μέχρι πριν λίγα 24ωρα δηλαδή ακόμη και το υγειονομικό προσωπικό στα νοσοκομεία έκανε τεστ αλλά όταν επέστρεφε να πιάσει δουλειά μετά από άδεια 5 εργάσιμων ημερών και πάνω. Γιατί ως γνωστόν στις 2 μέρες ή μέσα στα ΣΚ ο ιος δεν κολλά. Ο ιος αυτός κολλά κατά το δοκούν. Όπως δηλαδή βολεύει την Ηγεσία (συγχαρητήρια είπαμε;) της Πολιτκής Προστασίας. Κολλά (φτού σας) μέσω του νεαρού προσώπου που είναι συγγενικό πρόσωπο εργαζόμενου στον οίκο ευγηρίας στο Ασβεστοχώρι. Γιατί αυτό το πρόσωπο (ο δείκτης τεντωμένος μέχρι τα παράλια της Τουρκίας) πήγε σε συναυλία στη Χαλκιδική. Και αυτό το πρόσωπο ήρθε σε άμεση επαφή με εργαζόμενο στον Οίκο Ευγηρίας και ο εργαζόμενος (μακριά από μας) το μετέδωσε στους ενοίκους. Ο εργαζόμενος-ωρολογιακή βόμβα ευθύνεται . Και συγγενείς α βαθμού που πάνε σε συναυλίες , και στην τελική ας έκανε μόνος του ο εργαζόμενος ένα τεστ , ας αναλάμβανε την ατομική του ευθύνη. Γιατί να την αναλάβει για παράδειγμα ο εργοδότης του και να κάνει τεστ σε όλους όσοι έρχονται σ επαφή με ευάλωτες ομάδες ; Γιατί να την αναλάβει το Κράτος και να έχουν όλοι πρόσβαση σε φθηνά και αξιόπιστα τεστ;

Το Κράτος (συγχαρητήρια δώσαμε;) έκανε όλα όσα έπρεπε να κάνει. Ως όφειλε να τα κάνει. Δηλαδή αφού κλειστήκαμε στα σπίτια μας ερμητικά κλειστά στη διάρκεια της Άνοιξης με κρατική εντολή, κι αφού κουλαθήκαμε να στέλνουμε sms να συμπληρώνουμε χαρτιά και φύλλα πορείας κι αφού απαγορεύθηκαν οι συναθροίσεις , το περπάτημα στην παραλία, στα πάρκα , στους ελεύθερους χώρους, το χτύπημα της καμπάνας, οι ψαλμωδίες και ο εορτασμός του Πάσχα, (υπερβολές;) , μετά παίρνοντας το κομπιουτεράκι στα χέρια τους οι ιθύνοντες –τη λατρεύω αυτή τη λέξη , όταν μεγαλώσω κι άλλο θα γίνω ιθύνουσα-, κι αποφάσισαν ως άλλοι Παλαμάδες: «Τα σύνορα ανοίχτε. Νάρχονται οι τουρίστες οι διαφεντευτές , ονειρεμένο πίσω τους αργοσέρνοντας τον κορονοϊό». Εδώ ζητώ ταπεινά συγνώμη από τον Παλαμά , αλλά ένεκα ο συνειρμός κι ένεκα επίσης που τώρα θα καταγράψω και τα υπόλοιπα που μ έφεραν στην κατάσταση αυτή…

 

Στα σύνορα λοιπόν μέχρι τώρα γινόταν της τρελής. Όλοι οι βαλκάνιοι τουρίστες έρχονταν να ανυψώσουν τουριστικά τη Χαλκιδική κυρίως (στην οποία η τιμή του δωματίου δεν πέφτει ούτε με τον κορονοϊό, ούτε με το δεύτερο κράχ από το 1929), ενώ εμείς ανακουφιζόμασταν από την τήρηση των μέτρων που δεν είχαν χαλαρώσει ιδιαίτερα…Οι τουρίστες από Αλβανία έκαναν κι ένα τεστάκι πριν έλθουν στην Ελλάδα μόνο που αποκαλύπτεται στη συνέχεια πως πολλά από τα τεστ που έκαναν είναι πλαστά , πλαστογραφούνταν δηλαδή από ιατρικές μονάδες της γειτονικής χώρας (μην παίρνουμε ιδέες μόνο!)

Τελικά και αφού το καλοκαίρι για πολλούς μόλις τώρα αρχίζει αποδείχθηκε (αλλάξτε παρακαλώ ιθύνοντες κομπιουτεράκι), πως κακώς επενδύσαμε στο κουτσουρεμένο έτσι κι αλλιώς τουριστικό μας προϊόν φέτος. Ήταν πιο συνετό να επενδύσουμε στην ενίσχυση των νοσοκομείων μήπως αγοράσουν κανέναν αξιόπιστο μοριακό αναλυτή (δημόσιο όχι ιδιωτικό) και βγαίνουν τα αποτελέσματα γρήγορα και κυρίως φθηνά και δεν ξαναπάθει έμφραγμα το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και τα ασφαλιστικά ταμεία. Να παίρναμε και κανένα λεωφορειάκι , τράμ , τρόλει, θαλάσσιο μέσο μεταφοράς, πατίνι, έστω ηλεκτρικό πουλμανάκι σ αυτή την Θεσσαλονίκη που αν σκάβαμε όλοι μαζί με τα χεράκια μας τόσα χρόνια και Μετρό θάχαμε (μα τελικά γιατί να μην έχουμε Τράμ; ασχετο)και τελεφερίκ και από όλα.  

Άντι γι αυτά μας τσακίζουν οι ιθύνοντες (νάτοι πάλι μου κόλλησε), με τα κεσάτια τους και εν μέσω Αυγούστου μας ξανακουνάνε το δάχτυλο.

Γιατί επειδή πολλά ακούσαμε τώρα τελευταία για την ατομική, για την συλλογική ευθύνη, θα πρέπει να πούμε και κάτι για την κρατική.

Να πούμε και καμιά αλήθεια δηλαδή. Όπως για παράδειγμα ότι ένας από τους λόγους που δε θα γίνει φέτος η ΔΕΘ είναι ότι δεν έχουμε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Να πούμε ότι δεν έχει καμία σημασία να λες «τα λεωφορεία στη Θεσσαλονίκη είναι υγειονομικές βόμβες» , όταν δεν έχεις κάνει τίποτε για να αυξήσεις τον στόλο σε μία πόλη που έχει , δεκαετίες τώρα ένα και μόνο μέσο μαζικής μεταφοράς.

 

Να πούμε ότι δεν έχει λογική (που είναι οι ιθύνοντες;) να λες τον Ιούνιο θα στηρίξουμε τον τουρισμό και θα λειτουργήσει με ασφάλεια, και στις 12 Αυγούστου να λες «Από τη Χαλκιδική έρχονται τα κρούσματα στη Θεσσαλονίκη και από τις Κυκλάδες στην Αττική» και να επιβάλεις τοπικά lockdown.

Χρόνια Πολλά είπαμε; Και συγχαρητήρια σε όλους μας.  

 

Οι υπέροχες μέρες μια αυτοκτονία και η διέξοδος

Στην τελευταία ταινία του Βίμ Βέντρες «Υπέροχες Μέρες», ο Χιραγιάμα (Κότζι Γιακούσο) ζει τις μέρες του σε μια υπέροχη χαρμολύπη. Η μοναξιά ...