Ένα μούδιασμα στο σβέρκο κι αυτή η ανατριχίλα που ξεκινούσε
από την σπονδυλική στήλη και απλώνονταν σ όλο της το κορμί …Η Χριστιάννα Κ
ήξερε τι θα ακολουθούσε . Κοίταξε τα υπογραμμισμένα ονόματα στο μηχανογραφικό
χαρτί… Σε 5μηνη καθυστέρηση. Η ένδειξη στο περιθώριο της δεξιάς πλευράς με
κόκκινο μελάνι , δεν άφηνε πολλά περιθώρια για αναβολή.
Πήρε μια βαθιά ανάσα και πληκτρολόγησε το τηλέφωνο. Ήταν ένα
κινητό . Σταθερό δεν υπήρχε…
Το άφησε να χτυπήσει τέσσερεις φορές κι εκεί που ήταν έτοιμη
να περάσει στην επόμενη καταχώρηση δανειολήπτη , στην άλλη άκρη της γραμμής
ακούστηκε μια γυναικεία φωνή…
-Σας έχω καλέσει για το στεγαστικό σας δάνειο…
Η Μελπομένη Χ πλησίαζε τα πενήντα. Τι τα πλησίαζε, είχε
πάρει φόρα και έτρεχε κατευθείαν στην πέμπτη δεκαετία της ζωής της που μέχρι τώρα
της επιφύλασσε μόνο δυσάρεστες εκπλήξεις…
Το δάνειο για το σπίτι το είχαν πάρει μαζί με τον Κώστα-δική
του απόφαση ήταν μάλιστα- στο όνομά της, μια και ο ίδιος είχε δικό του σπίτι
στο όνομά του. «Για τα παιδιά» όπως της είπε, κι εκείνη τόχαψε μαζί με τόσα άλλα.
Μαζί με τη γκόμενα , την οποία όπως της είπε τη χώρισε τελικά για να είναι μαζί
με κείνη και τα παιδιά, μαζί με το ότι έπρεπε να παραιτηθεί εκείνη τη χρονική
στιγμή από την τράπεζα που δούλευε γιατί θα ήταν μεγάλη η αποζημίωσή της λόγω
εθελούσιας…Μαζί με το ότι έπρεπε να δώσει την αποζημίωσή της προκαταβολή για το
4άρι στα Βρηλίσσια-μεγάλη ευκαιρία- νάχουν και κάτι τα παιδιά…Διακόσιες είκοσι
χιλιάδες ευρώ, μαζί με το καπάρο, τα μεσιτικά, το συμβολαιογράφο και το φόρο…
-Είστε σε μεγάλη καθυστέρηση κυρία Δραγούμη και η Τράπεζα
θέλει να ξέρει πώς θα μπορέσετε να ανταποκριθείτε στις υποχρεώσεις σας το
επόμενο διάστημα, καθώς μία ακόμη δόση θα λήξει μεθαύριο…
-Κυρία μου, δεν ξέρω αν είστε συνάδελφος ή από εισπρακτική,
απάντησε η κουρασμένη φωνή στο τηλέφωνο…
Η Χριστιάννα δίστασε. Στο London School of Economics όταν ξεκίνησε να σπουδάζει δεν
μπορούσε να φανταστεί πως θα έφτανε κάποια μέρα που θα τηλεφωνούσε ενημερώνοντας
για ανείσπρακτες οφειλές…Η ειρωνία μάλιστα ήταν πως έκανε αυτή τη δουλειά σε
μια από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές εταιρείες στην Αθήνα, για να μπορέσει να
ξεχρεώσει το δάνειο που είχε πάρει ο μακαρίτης ο πατέρας τους…Τίποτε δεν είχε
κυλήσει όπως ρίτο φανταζόταν ή όπως το ήθελε…
-Ξέρετε το τελευταίο διάστημα, δεν μπορώ δυστυχώς, να
προγραμματίσω τη ζωή μου, είπε η Μελπομένη , θέλοντας να συμπληρώσει πως
δυστυχώς τη ζωή της την προγραμμάτισαν άλλοι και συγκεκριμένα ο άνδρας της, ο
πρώην άνδρας της και η φιλενάδα του που έφυγαν μαζί και μένουν στο πατρικό του
Κώστα κι άφησαν αυτήν να παλεύει με τις σπουδές των παιδιών, το δάνειο, το
σπίτι….
-Πρέπει να σας υπενθυμίσω πως ήδη υπάρχει μια 15μηνη
καθυστέρηση και το τηλεφώνημα αυτό γίνεται για να οριστεί μια σαφής ημερομηνία
για την καταβολή όχι μίας αλλά δύο δόσεων μαζί, ώστε να αρχίσει να μειώνεται
σταδιακά το ποσό…
-Ακούστε με δεσποινίς, φαίνεστε νέα κοπέλα…Προσπαθώ, αλλά από
τότε που έφυγα από την Τράπεζα…Ξέρετε η κρίση τα έχει αλλάξει όλα… Δεν
προλαβαίνω να πληρώνω λογαριασμούς και οι μισθοί ξέρετε έχουν μειωθεί τόσο….Ο ένας
μου γιος σπουδάζει κι ο άλλος είναι φαντάρος. Σε ένα χρόνο θα μπορούσα να…
-Είναι μεγάλο το διάστημα αυτό που μου λέτε Κυρία …
Προγραμματισμό….Κανείς δεν μπορούσε πια να κάνει
προγραμματισμό, εκτός αν είχε πολλά χρήματα . Ο προγραμματισμός, το πλάνο, το
σχέδιο ήταν λέξεις που πλέον μπορεί ν αφορούσαν μόνο τις μεγάλες επιχειρήσεις
και κανέναν άλλον. Ούτε τις κυβερνήσεις, ούτε τους μισθωτούς, ούτε κανέναν
άλλον δεν τους ένοιαζε ο προγραμματισμός, γιατί απλά δεν υπήρχε. Οι τράπεζες
δεν είχαν ρευστότητα, το ίδιο και οι μικρές επιχειρήσεις , τα μαγαζιά έκλειναν,
οι λογαριασμοί έμεναν απλήρωτοι, τα σπίτια που αγοράστηκαν με δάνεια πουλιόταν
αλλά κανένας δεν βρίσκονταν να τα αγοράσει…
Η ταχυκαρδία της Μελπομένης Χ επέστρεψε μαζί με μία ακόμη κρίση πανικού. Διακόσιες είκοσι χιλιάδες ευρώ
συν οι τόκοι…
