Ο ΙΔΟΜΕΝΕΑΣ ΛΥΩΜ ΣΤΗΝ 5Η ΛΕΩΦΟΡΟ. Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΕΝΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΧΩΝΕΥΤΗΡΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΙΔΟΜΕΝΕΑΣ ΛΥΩΜ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ

Ξεκινώντας από τη Νάουσα, στην Ημαθία, τη σκληρή εποχή του Εμφυλίου και του μετέπειτα σκοτεινού σκηνικού που βύθισε τη χώρα στο μίσος, ο Ιδομενέας ως άλλος Οδυσσέας, φθάνει παράνομος μετανάστης στη χώρα της Ευκαιρίας , την Αμερική.

Εκεί, στο μεγάλο χωνευτήρι των λαών , τη Νέα Υόρκη, ο Ιδομενέας από Δεσμώτης , γίνεται Λυώμενος, κι εκεί στη μέση της λαμπρής δεκαετίας του 80 κατακτά όλα όσα ήθελε (;)

Τι είναι αυτό που πραγματικά αναζητούσε ο Οδυσσέας; Τι μπορεί να ηρεμήσει την ταραγμένη του ψυχή; Ποια είναι η αξία σε κάθε ταξίδι που κάνεις; Το ταξίδι της δικής σου ζωής;

Η αφήγηση του  Γιάννη Δ Μυλωνά, κυλά με γλώσσα μεστή, άμεση. Η διήγησή του είναι …έντιμη. Τίποτε δεν ωραιοποιείται ή απλουστεύεται. Στις 722 σελίδες του βιβλίου του, παρακολουθούμε εποχές, ανθρώπους, τόπους, ιστορικές διαδρομές και χαρακτήρες που συνθέτουν ένα πολυδιάστατο σκηνικό και κρατούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι και την τελευταία λέξη, το τελευταίο στίγμα της τελευταίας σελίδας του βιβλίου.

Ο Ιδομενέας Λυώμ στην 5^η Λεωφόρο. Κοινωνικό Μυθιστόρημα. (εκδόσεις πηγή)

«Ο Στέφανος Νταλής, λίγο μετά την κατοχή, λέει στην αγαπημένη του:

Η γενιά μου, Θάλεια, είναι γεμάτη από φανατισμένους ιδεολόγους και φαντασμένους ουτοπιστές που θεωρούν ότι μπορούν σε μια μέρα να αλλάξουν τον κόσμο. Από τη μια μεριά είναι μεγαλείο , από την άλλη τραγωδία. Και είναι παράξενο το ότι η δυστυχία…  

Σ αυτή τη μεταπολεμική Ελλάδα με το εμφυλιακό κλίμα ακόμη να ποτίζει την καθημερινότητα των ανθρώπων , ο Ιδομενέας, κεντρικός ήρωας του βιβλίου, ψάχνει τον βηματισμό του:

«Δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ήταν φτωχοί, φοβισμένοι , αποκλεισμένοι. Δεν μπορούσαν να ερευνήσουν τα αίτια του θανάτου του πατέρα τους, να πάνε σε ιατροδικαστές σε εισαγγελείς και ανακριτές  Εξάλλου πώς θα πήγαιναν , αφού δεν είχαν χρήματα, αλλά και τι θα έβγαινε; Ήταν όλοι δικοί τους και μάλιστα με τέτοια τρομοκρατία, όπου ακόμη και έναν μήνα μετά τον θάνατο του πατέρα, παρακολουθούσαν το σπίτι.

Ωστόσο , έπρεπε να επιβιώσει, να πάρει αποφάσεις, να δουλέψει , κάτι να κάνει. Δουλειές όμως δεν υπήρχαν . Αν ήταν καλοκαίρι θα μπορούσε να δουλέψει στα διαλογητήρια φρούτων, στο σιδηροδρομικό σταθμό ή στις πριονοκορδέλλες να καρφώνει τελλάρα. Στο βουνό δεν ήθελε να ξαναπάει. Όλα του θύμιζαν τον πατέρα του, το κάθε μονπάτι, ο κάθε βράχος, τα συγκεκριμένα ξέφωτα που κάθονταν να ξεκουραστούν για να φάνε».

Είλωτας, στην πιο πλούσια πόλη του κόσμου

Στη Νέα Υόρκη του 70 ο Ιδομενέας, γνωρίζει τον κόσμο. Έναν κόσμο τόσο διαφορετικό από αυτόν στον οποίο είχε μεγαλώσει. Ένα πολύβουο πλήθος που εναλλάσσονταν γύρω και μέσα από το μεγαλύτερο «χωνευτήρι» της γης. Και στο επίκεντρο, αυτός, ο μετανάστης , ο Ιδομενέας από τη Λυώμ:

«Δεκάδες φορές περνούσε μπροστά από το κτήριο της Γουόλ Στρίτ , με τους Ελληνικούς δωρικούς κίονες και απέναντι το άγαλμα του Τζόρτζ Ουάσινγκτον, τοποθετημένο ακριβώς στο σημείο όπου ορκίστηκε πρώτος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Στεκόταν ανάμεσα στο χρηματιστήριο και στο άγαλμα και χάζευε. Ένιωθε δέος που βρισκόταν στο κέντρο , στην καρδιά της παγκόσμιας οικονομίας, όπου σε ελάχιστο χρόνο άλλαζαν χέρια δισεκατομμύρια δολάρια. Δεν μπορούσε να το χωνέψει πως είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοιος αμύθητος πλούτος και αυτός να μην έχει τίποτα. Θα έφτανε ποτέ σε θέση να πάρει έστω και ένα μικρό, ένα απειροελάχιστον μερίδιο από όλον αυτόν τον πλούτο; Μάλλον όχι.

Όταν στην αρχή ρώτησε το αφεντικό τι μεροκάματο θα παίρνει, του είπε δέκα δολάρια, τα υπόλοιπα θα τα έβγαζε από τα τυχερά, ό,τι δηλαδή θα του έδιναν οι πελάτες. Ταράχτηκε . Θα δούλευε για δέκα δολάρια την ημέρα!Πού ακούστηκε αυτό; Και αν δεν του έδιναν καθόλου τυχερά πώς θα έβγαζε το μεροκάματο; Ήθελε και δύο δολάρια για το μετρό, δεν θα του έμενε τίποτα. Απελπίστηκε, ένιωθε να του στρίβουν την βίδα. Το αφεντικό, ένας κωλοπετσωμένος, νηστικός Έλληνας, που δεν έπαιρνε χαμπάρι από τίποτα, όταν τον είδε σκεφτικό του εξήγησε ότι όλοι εκεί έτσι δούλευαν…»  

https://www.pigi.gr/?product=idomeneas-liom-pempth-leoforo

«…Μικρές και μεγάλες ιστορίες χαρακτήρων και καταστάσεων που αλληλοπλέκονται, έτσι ώστε η μία να ενσωματώνεται μέσα στην άλλη σαν ομόκεντροι κύκλοι, αυτό είναι όλη η γοητεία. Εικόνες από επάλληλους κόσμους, απίστευτη περιγραφή τόπων, καταστάσεων και γεγονότων, όπως της Νέας Υόρκης που νομίζεις ότι ζεις στην πόλη και περπατάς στους δρόμους και τα λιμάνια της.

Είναι ένα μοναδικό βιβλίο, πρώτο στο είδος του, από την άποψη ότι κανείς μέχρι τώρα δεν έγραψε μια τόσο ακριβή περιγραφή της Νέας Υόρκης. Ένα έργο απλό, καθημερινό και ταυτόχρονα βαθιά στοχαστικό και φιλοσοφημένο …»

Απόσπασμα από την εισαγωγή του Φώτη Μαυρόφτα Δημοσιογράφου-Ανταποκριτής Μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας Μέλος της Διεθνούς Νομικών.

Γιάννης Α Μυλωνάς

Ο Γιάννης A. Μυλωνάς γεννήθηκε στη Νάουσα Ημαθίας, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Κατόπιν σπούδασε μαθηματικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Επιπρόσθετα, σπούδασε Θεωρητική Φυσική, (Κβαντομηχανική, Θεωρία Σχετικότητας, Πυρηνική Φυσική και Αστροφυσική) στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, όπου παρακολούθησε τα μαθήματα του διάσημου φυσικού Μίτσιο Κάκου. Σπούδασε Εφαρμοσμένα Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο του Στόνυ Μπρουκ του Λονγκ Άιλαντ. Στο Στόνυ Μπρουκ παρακολούθησε τις παραδόσεις του Τσεν Νινγκ Γιανγκ (βραβείο Νόμπελ Φυσικής) για την Κβαντική Θεωρία Πεδίου, ενώ έδειξε την σχέση της Θεωρίας της Σχετικότητας και της θεωρητικής Πυρηνικής Φυσικής με το Πυθαγόρειο Θεώρημα. Παράλληλα έγραψε πάνω από 400 άρθρα, 4 βιβλία (έχουν εκδοθεί τα δύο) και 8 διηγήματα που δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά. Επί 30 χρόνια και με βάση τη Θεωρία Σχετικότητας, την Κβαντομηχανική και τη Βιοφυσική, μελέτησε την προέλευση των ασθενειών και στηριζόμενος στην Ορθομοριακή Ιατρική του Λάινους Πώλινγκ, ο οποίος τιμήθηκε με 2 βραβεία Νόμπελ, και πρότεινε ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο για την πρόληψη και αντιμετώπιση του καρκίνου. Επίσης, έχει γράψει μελέτη με τίτλο: «Μυστικά μακροζωίας απ’ όλο τον κόσμο».

https://www.pigi.gr/?product=idomeneas-liom-pempth-leoforo