O ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ. ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΖΩΗΣ

Ο ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ του Αλ Σταματουλάκη

«Η Τέχνη της Ζωής και η καθημερινή εφαρμογή της είναι ό,τι πιο πολύτιμο μπορούμε να αποκτήσουμε ως ανθρώπινα όντα. Ο ήρωάς μου, ο Μοναχικός Πολεμιστής, κατείχε άριστα αυτήν την τέχνη έχοντας διδαχθεί από εξαιρετικούς δασκάλους: Έναν απόγονο σαμουράι, έναν διαφημιστή, έναν παλιό μαφιόζο και γενικά ρουφούσε από τη ζωή ό,τι μπορούσε να ρουφήξει. Η Τέχνη της Ζωής σημαίνει να μπορείς να κατακτάς καθημερινά αυτό που σε κάνει πιο ικανοποιημένο, πιο χαρούμενο, πιο ευτυχισμένο». 

Έτσι συστήνει το  βιβλίο του «Ο Μοναχικός Πολεμιστής δεν ήταν καθόλου μοναχικός τύπος», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «πηγή».

Για πολλούς από μας που γνωρίζαμε τον Αλέξανδρο Σταματουλάκη από την ενασχόλησή του με την Τοπική Αυτοδιοίκηση , αυτό το βιβλίο είναι μια πραγματική έκπληξη, όπως και η συζήτηση μαζί του που ακολουθεί: 

Για ποιον λόγο επιλέξατε αυτόν τον τρόπο να περιγράψετε έναν "οδηγό ζωής"

Η Τέχνη της Ζωής και η καθημερινή εφαρμογή της είναι ό,τι πιο πολύτιμο μπορούμε να αποκτήσουμε ως ανθρώπινα όντα. Ο ήρωάς μου, ο Μοναχικός Πολεμιστής, κατείχε άριστα αυτήν την τέχνη έχοντας διδαχθεί από εξαιρετικούς δασκάλους: Έναν απόγονο σαμουράι, έναν διαφημιστής, έναν παλιό μαφιόζο και γενικά ρουφούσε από τη ζωή ό,τι μπορούσε να ρουφήξει. Η Τέχνη της Ζωής σημαίνει να μπορείς να κατακτάς καθημερινά αυτό που σε κάνει πιο ικανοποιημένο, πιο χαρούμενο, πιο ευτυχισμένο. 

   Μέσα από την πλοκή του μυθιστορήματος ξεπηδούν ψηφίδες αυτής της τέχνης και θεώρησα χρήσιμο να τις εκθέσω στο τέλος του μυθιστορήματος.

Τι σημαίνει για εσάς "Ηγεμόνας" ή να γίνει κανείς "Ηγεμόνας;" του εαυτού του;

   .: Κατά την άποψή μου ηγέτης -ένας συμπαντικός ηγέτης- είναι ένα πασπαρτού που ανοίγει όλες τις πόρτες της ζωής που επιθυμεί να ανοίξει.  Ο Λάο Τσε έλεγε: "Ο κυρίαρχος των ανθρώπων είναι ισχυρός. Ο κυρίαρχος του εαυτού του είναι πανίσχυρος". Όταν εφαρμόζεις τις αρχές της ηγεσίας  στον εαυτό σου -περιγράφονται στο υπό επανέκδοση βιβλίο μου "Δαμάζοντας τη μεγάλη ροζ αρκούδα"-  όπως προγραμματισμός και στόχοι, διαχείριση της αλλαγής, σφαιρική επικοινωνία, δυναμικό επιτελείο, σωστό φιλοσοφικό πλαίσιο κ.λπ. τότε καθημερινά πλάθεις έναν καλύτερο εαυτό (κάι-ζεν, συνεχή βελτίωση, το λένε οι Γιαπωνέζοι), πετυχαίνεις τους στόχους-επιθυμίες σου, κατακτάς τελικά την ευτυχία σου-ή έστω ένα κομμάτι της.

Τι κατά τη γνώμη σας είναι αυτό που μας...διαφεύγει στη διάρκεια της καθημερινότητας που ζούμε;

   ΑΠ: Απλές έννοιες, όπως η απλότητα, η καλοσύνη, η γαλήνη, η αγάπη, που μπορούν να μας ανοίξουν το δρόμο προς την ευτυχία, χάνονται μέσα στη σκόνη της καθημερινότητας. Αν προσέξουμε καλύτερα γύρω μας χωρίς να είμαστε βιαστικοί, αγχωμένοι, φοβισμένοι η ζωή μας θα γίνει καλύτερη, γιατί θα ανακαλύψουμε -ξανά- την ομορφιά ενός λουλουδιού, τη ζεστασιά ενός χαμόγελου, την αγάπη που εκπέμπει ένας φίλος. (Όμως ας μην είμαστε αφελείς -αλλά προετοιμασμένοι- και το φθονερό βλέμμα ενός εχθρού).   

Έχοντας δραστηριότητα σε πολλά επίπεδα : Αυτοδιοίκηση, ιατρικό επάγγελμα, συγγραφή, επικοινωνία μέσω ΜΜΕ ή με άλλους τρόπους, τι είναι αυτό που έχετε αποκομίσει και το θεωρείτε ως "μάθημα ζωής;"

   ΑΠ: Η Κηπουρική του μυαλού (τι κάνει ένας καλός κι επίμονος κηπουρός; Ξεχορταριάζει, φυτεύει, καλλιεργεί, προφυλάσσει) είναι ένα μεγάλο δίδαγμα για το τι να κάνω σ' αυτή τη ζωή με τον εαυτό μου -κι όχι μόνο. Το περιγράφω στο υπό έκδοση βιβλίο ("Δαμάζοντας τη μεγάλη ροζ αρκούδα"). Ένα δεύτερο δίδαγμα είναι: "Όλοι είναι προμηθευτές, αγόραζε. Όλοι είναι πελάτες, πούλα". Το τι θα αγοράσεις και τι θα πουλήσεις είναι το κρίσιμο σημείο.

Πολλοί λένε πως οι αρχαίοι Έλληνες έχουν κοινά στοιχεία στον τρόπο που σκέφτονταν ή στο μοντέλο ζωής που ακολουθούσαν , με τους Ιαπωνέζους. Ίσως , οι γιαπωνέζοι να κράτησαν περισσότερα στοιχεία της κουλτούρας τους και εμείς να τα χάσαμε στην πορεία, έχοντας και οι ίδιοι πρόβλημα πολιτιστικής ταυτότητας Πιστεύετε ότι ισχύει κάτι τέτοιο; Εσείς για ποιον λόγο σκεφτήκατε να έχετε στον πυρήνα του έργου σας αυτή την γιαπωνέζικη οπτική των σαμουράι; Σας γοητεύει απλώς, ή συμβολίζει και κάτι άλλο; 

   ΑΠ Είναι αλήθεια πως έχω ένα μικρό (μικρό;) κόλλημα με τους Γιαπωνέζους χωρίς αυτό να σημαίνει πλήρη αποδοχή του ό,τι προέρχεται από τη χώρα του Ανατέλλοντος Ήλιου. Οι σαμουράι, που αναφέρονται   στο βιβλίο, είναι ένα μείγμα σκληρότητας και τρυφερότητας, όπως είναι και τα σπαθιά τους, τα περίφημα κατάνα, που φτιάχνονται με αναδιπλώσεις και χιλιάδες χτυπήματα μαλακού και σκληρού ατσαλιού. Δεν είναι εντυπωσιακό λίγο πριν τη μάχη ο σαμουράι να γράφει ένα ποίημα, ένα χάι-κου; 

   Είναι αλήθεια πως σε πολλά θυμίζουν αρχαίους Έλληνες και ιδιαίτερα Σπαρτιάτες. Είναι αλήθεια επίσης πως εμείς οι νεότεροι Έλληνες υποχωρούμε μπροστά στην πολιτιστική επίθεση (σχεδιασμένη;) από τη Δύση-κάποια κέντρα της. Φυσικά υπάρχουν νησίδες αντίστασης, όμως ποια είναι η γενική εικόνα; Δίπλα σε πανανθρώπινες αξίες και πολύτιμες διδαχές που επεξεργάστηκαν οι Έλληνες φιλόσοφοι εξαπλώνονται στην ελληνική κοινωνία η φτήνια, η αναξιοπρέπεια, ο κούφιος μιμητισμός, η δουλικότητα. Ο καταναλωτισμός και η επίδειξη κυριαρχούν, ενώ τα πρωινάδικα και τα σόου στην τηλεόραση διδάσκουν την κενότητα και το τίποτα. Έτσι συνθλίβονται οι παγκόσμιες αξίες που σφυρηλάτησαν οι αρχαίοι πρόγονοι.