" Δεν είμαι φιλόσοφος. Είμαι συγγραφέας. Ένας κακοπαθημένος πολίτης του κόσμου που καμιά φορά φιλοσοφεί για να μπορέσει ν αντέξει το άχθος μέσα του".
Αυτό είχε πει το καλοκαίρι σε συνέντευξή του στο thinkfree.gr και στο συνάδελφο Γιάννη Κεσσόπουλο , ο Στέλιος Χαλκίτης.
Στη διάλεξή του την Τετάρτη 27 Νοεμβρίου στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο με θέμα την "ελεύθερη βούληση" (αλήθεια υπάρχει;) θ αναρωτηθώ-το ξέρω άλλη μια φορά.
Πώς μπορώ να προσδιορίσω τον Στέλιο Χαλκίτη; Συγγραφέα δύο τόσο ουσιαστικών και διαφορετικών (με πολλές έννοιες) μυθιστορημάτων;
Φιλόσοφο; Διανοητή; Πνευματικό δάσκαλο;
Δεν υπάρχουν απαντήσεις. Ίσως τις βρει κανείς διαβάζοντας το "Μάργκινους Μόριους" και το "Λούσηρο" και τα δυό από τις εκδόσεις ΖΗΤΗ.
Ίσως πάλι το γεγονός ότι μόνιμα έχει επιλέξει να μένει σ ένα νησί του Αιγαίου, φέρνει μιαν άλλη αύρα στα λόγια του.
Ίσως ο Στέλιος Χαλκίτης να είναι άνθρωπος όχι συνηθισμένος. Κι οι άνθρωποι αυτοί γράφουν , αναζητούν κι εξηγούν πολλά από αυτά που όλους μας αγγίζουν.
Δε νομίζω τελικά πώς τα ουσιαστικά που συμβαίνουν-όταν μένει χρόνος να τ αφουγκραστούμε στην ψυχή μας -έχουν κατηγορηματικές απαντήσεις.
Ξέρω όμως ότι άνθρωποι σαν αυτόν βρίσκουν ένα τρόπο ν απλώσουν το χέρι και ν ανοίξουν τ αυτί σ εκείνον που χρειάζεται ν ακουστεί.
Ξέρω επίσης ότι άνθρωποι που είναι ξεχωριστοί όπως αυτός , έχουν ένα δικό τους , αφοσιωμένο κοινό που μεγαλώνει, όχι με την προβολή ή με την επικοινωνία των δημοσίων σχέσεων, αλλά με τη μοναδική επαφή που έχουν με τους αναγνώστες τους.
Γι αυτό και για πολλούς ακόμη λόγους που πραγματικά δεν έχω τα λόγια να εξηγήσω , η ομιλία του θα είναι ξεχωριστή. Άλλωστε το θέμα της "ελεύθερης βούλησης" σε μια εποχή που όλοι μιλάμε για ελευθερία κι όλοι αντιλαμβανόμαστε την έλλειψή της , είναι από μόνο του ξεχωριστό!!
Αυτό είχε πει το καλοκαίρι σε συνέντευξή του στο thinkfree.gr και στο συνάδελφο Γιάννη Κεσσόπουλο , ο Στέλιος Χαλκίτης.
Στη διάλεξή του την Τετάρτη 27 Νοεμβρίου στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο με θέμα την "ελεύθερη βούληση" (αλήθεια υπάρχει;) θ αναρωτηθώ-το ξέρω άλλη μια φορά.
Πώς μπορώ να προσδιορίσω τον Στέλιο Χαλκίτη; Συγγραφέα δύο τόσο ουσιαστικών και διαφορετικών (με πολλές έννοιες) μυθιστορημάτων;
Φιλόσοφο; Διανοητή; Πνευματικό δάσκαλο;
Δεν υπάρχουν απαντήσεις. Ίσως τις βρει κανείς διαβάζοντας το "Μάργκινους Μόριους" και το "Λούσηρο" και τα δυό από τις εκδόσεις ΖΗΤΗ.
Ίσως πάλι το γεγονός ότι μόνιμα έχει επιλέξει να μένει σ ένα νησί του Αιγαίου, φέρνει μιαν άλλη αύρα στα λόγια του.
Ίσως ο Στέλιος Χαλκίτης να είναι άνθρωπος όχι συνηθισμένος. Κι οι άνθρωποι αυτοί γράφουν , αναζητούν κι εξηγούν πολλά από αυτά που όλους μας αγγίζουν.
Δε νομίζω τελικά πώς τα ουσιαστικά που συμβαίνουν-όταν μένει χρόνος να τ αφουγκραστούμε στην ψυχή μας -έχουν κατηγορηματικές απαντήσεις.
Ξέρω όμως ότι άνθρωποι σαν αυτόν βρίσκουν ένα τρόπο ν απλώσουν το χέρι και ν ανοίξουν τ αυτί σ εκείνον που χρειάζεται ν ακουστεί.
Ξέρω επίσης ότι άνθρωποι που είναι ξεχωριστοί όπως αυτός , έχουν ένα δικό τους , αφοσιωμένο κοινό που μεγαλώνει, όχι με την προβολή ή με την επικοινωνία των δημοσίων σχέσεων, αλλά με τη μοναδική επαφή που έχουν με τους αναγνώστες τους.
Γι αυτό και για πολλούς ακόμη λόγους που πραγματικά δεν έχω τα λόγια να εξηγήσω , η ομιλία του θα είναι ξεχωριστή. Άλλωστε το θέμα της "ελεύθερης βούλησης" σε μια εποχή που όλοι μιλάμε για ελευθερία κι όλοι αντιλαμβανόμαστε την έλλειψή της , είναι από μόνο του ξεχωριστό!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου